Απόσπασμα από το ποίημα του Κ.Σκηνιώτη " Τών άκρων "

... σήκωσα τα χέρια
τα κούνησα με δύναμη
με μανία.
Θα τα κάνω φτερά,
φώναξα,
θα τα κάνω πανιά,
και με μιας άρχισε το ταξίδι.
Πάω παντού
πάμε παντού
από τη μια άκρη
στην άλλη άκρη
Πιάστηκα στο χορό,
με τους φίλους μου.
Δύο βήματα αριστερά, ένα δεξιά.
Ο χορός,
Κι αυτός έχει άκρη
Έβγαλα φτερά, φώναξα δυνατά
Δεν είμαι στην άκρη,
κάντε στην άκρη.
Κάντε στην άκρη
πετάω με την αγάπη
πετάω με τη θέληση
πετάω με το κουράγιο
πετάω με το μυαλό.
Ανοίγω τα κουμπιά του κορμιού μου
Ξεκουμπώνω το σώμα μου
Ανοίγω τα χέρια μου
τ΄ανοίγω δεξιά και αριστερά
Κοίταξέ με,
έχω μια κατακόκκινη καρδιά
΄Αγγιξέ με,
Βρες τη συχνότητά μου
Άκουσε, μουσικές ξεχύνονται μέσα μου.
Διαλέγω απόκρημνη διαδρομή,
εκεί θα τρέξω,
μ΄αρέσει έτσι.
Διαλέγω τα άκρα
δεν τρέχω στην άκρη,
τρέχω στα άκρα
Τρέχω, τρέχω, τρέχω
γίνομαι άνεμος , γίνομαι αεράκι
γίνομαι απαλή μουσική
γίνομαι κελάηδισμα πουλιού.
Είμαι ο Ίκαρος, ίσως ο Πήτερ Παν,
γοργόνα παιδικών παραμυθιών
τρέχω στα άκρα της ζωής,
Κάντε στην άκρη.