Ένα πολύ δυνατό διήγημα, βαθιά ανθρώπινο και ευαίσθητο, που κινείται μεταξύ της σφαίρας του πραγματικού και του μεταφυσικού και περιγράφει με σκληρό ρεαλισμό την παρακμιακή και φθίνουσα ζωή μιας επαρχιακής κωμόπολης.
Ήρωές του, πρόσωπα τραγικά του χτές, που συναντάμε όμως και σήμερα, καθημερινά γύρω μας.
Μια πραγματική γροθιά στη κοινωνία μας.
Μαζευοντας τ΄ αδεια κοχυλια της ζωης μας. Για τα μαργαριταρια, ουτε λογος. Καπου... έχουν χαθει..
Ας είναι όμως, ακόμη και άδεια, όλο και κάποια ακρογιάλια στολίζουν. Αν κοιτάξεις όμως στο εσωτερικό τους, όλο και κάποιο σμάλτο έμεινε απ΄τα χαμένα μαργαριτάρια.
My favorites painting video - musics
Επειδη οι ωρες, τα λεπτα γλιστρουν και φευγουν μεσ΄απ΄τα δαχτυλα μας,
Ας σφίξουμε ο ένας του άλλου το χέρι κι ας κρατήσουμε ανάμεσα τις πιο όμορφες στιγμές μας!
Athens TimeVisitors
ΧΑΜΕΝΕΣ ΩΡΕΣ? ΟΙ ΩΡΕΣ TΗΣ ΕΠΙΣΚΕΨΗΣ ΣΑΣ ΕΔΩ? ΙΣΩΣ ΝΑΙ !, ΙΣΩΣ ΟΧΙ ! ΕΣΕΙΣ ΜΟΝΟ ΤΟ ΓΝΩΡΙΖΕΤΕ!
ΑΠΟ'ΜΕΝΑ, ΕΝΑ ΜΟΝΟ ΧΑΜΟΓΕΛΑΣΤΟ "ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ"
ΠΟΥ ΗΛΘΑΤΕ ΚΑΙ ΜΕ ΤΙΜΗΣΑΤΕ!
My playlist
Βιογραφικο σημειωμα K. Μ. Σκηνιωτη
Ποιητής, μέλος της Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών, Πρόεδρος της Μ.Κ.Ο Αct4people " Δράση για τον ΄Ανθρωπο "
Τα παιδικά μας όνειρα.
Που για κάποιους παραμένουν ακόμα...! Λένε πως " όταν ο άνθρωπος σχεδιάζει, ο Θεός γελάει ". Τότε, σίγουρα κάποιους ονειροπόλους από εμάς , τους έχει μόνιμους γελωτοποιούς του.
- arc en ciel
- Αθήνα, Greece
- Αφήνω τους άλλους να έχουν γνώμη για μένα. Δίκαιη ή άδικη, εκείνοι ξέρουν. Δημιούργησα αυτή τη σελίδα επικοινωνίας, κάτι σαν τετράδιο σημειώσεων, σε ανάμνηση των παλιών λευκώματων όπου ο κάθε ένας μας και η κάθε μια μας κατέθετε σκέψεις, απόψεις και πολύτιμα ψήγματα κι ακούσματα ψυχής. Ότι αγαπήσαμε κι ότι αγαπάμε. Και πάνω απ΄όλα μνήμες. "Γιατί η μνήμη είναι σημαντικό εργαλείο ζωής κι όποιος τη χάνει χάνεται" Τό ονόμασα "arc en ciel" (ουράνιο τόξο) γιατί θέλω να μας θυμίζει ότι μετά τη βροχή και την καταιγίδα ο ουρανός γίνεται πάντα πιό καθαρός και πλημμυρίζει με χρώματα. Τα χρώματα ενός ουράνιου τόξου που όλο και πιο σπάνια πιά βλέπουμε μέσα στις πόλεις που μεγαλώνουμε. Τα χρώματα της ελπίδας και της αισιοδοξίας. Της ελπίδας που ο καθ΄ενας μας έχει ανάγκη για να πορευτεί στη ζωή του. Γιατί όλοι μας για να πάμε παρακάτω, πρέπει πάντα κάτι να έχουμε να περιμένουμε. Κι αν κάποιοι από εμάς το αρνούμαστε, μας θυμίζω ότι ακόμα κι όταν επιμένουμε να κοιτάζουμε σε σκοτεινό ουρανό, δεν θαυμάζουμε το μαύρο του χρώμα. Κρυφά μέσα μας προσμένουμε να φανεί μια αχτίδα ή η λάμψη ενός αστεριού.
