"Η ΖΩΗ ΤΗΣ ΠΕΤΑΛΟΥΔΑΣ"

ΑΥΞΕΝΤΙΟΣ ΚΑΛΑΝΓΚΟΣ " Ο ΓΙΑΤΡΟΣ ΙΕΡΑΠΟΣΤΟΛΟΣ " Ο γιατρός που χαρίζει καινούργιους χτύπους στις καρδιές των μικρών του αθενών και στις δικές μας κτύπους πιο ευαίσθητους και πιο μελωδικούς.

"Όσο υπάρχουν άνθρωποι"

Τα τελευταία έντεκα χρόνια έχει δώσει ζωή σε 9.000 παιδιά σε ολόκληρο τον κόσμο. Μοναδική του αμοιβή, το χαμόγελο που ξαναγεννήθηκε στα χείλη τους. Ο καρδιοχειρουργός Αυξέντιος Καλανγκός, ο καλύτερος μαθητής του Μαγκντί Γιακούμπ, αποτελεί ένα ζωντανό μήνυμα ελπίδας ότι η ανθρωπιά δεν έχει χαθεί. Το όνομά του έχει συνδε...θεί με τη σωτηρία πολλών καρδιοπαθών στο Λίβανο, στη Γεωργία, στη Σερβία, στην Κύπρο, στην Ινδία, στο Μαρόκο, στην Αλγερία, στο Μαυρίκιο, στη Μοζαμβίκη, στην Ερυθραία, στο Κιργιστάν, στη Μαδαγασκάρη, στη Βενεζουέλα, στην Ουκρανία και στην Μποτσουάνα. Ο Ελληνας καρδιοχειρουργός Αυξέντιος Καλανγκός δεν απέκτησε τυχαία τον τίτλο του «γιατρού των φτωχών παιδιών». Στα 23 του αποφοίτησε από την Αμερικανική Ιατρική Σχολή της Κωνσταντινούπολης και στα 40 του έγινε τακτικός καθηγητής στο Πανεπιστήμιο της Γενεύης. Αργότερα ήταν ο καλύτερος μαθητής του κορυφαίου καρδιοχειρουργού Μαγκντί Γιακούμπ. Ιδρυτής του φιλανθρωπικού ιδρύματος «Καρδιές για όλους», ο Έλληνας γιατρός από την Πόλη μαζί με την ομάδα του δεν κάνει τίποτα άλλο από το να χειρουργεί καθημερινά δωρεάν όλα τα παιδιά στις φτωχές συνοικίες του κόσμου, μόνο και μόνο για να ξαναδεί το χαμόγελο στα χείλη τους. «Μπορεί να ακουστεί κοινότυπο, αλλά είναι αλήθεια: η μόνη μου ανταμοιβή είναι το χαμόγελο των παιδιών που έχω σώσει και η χαρά που νιώθουν οι οικογένειές τους. Αυτά μου αρκούν» λέει περήφανος μιλώντας στην «Espresso». Ζει στην Υεμένη, αλλά οπουδήποτε στο κόσμο κι αν τον χρειαστούν, δηλώνει παρών. Δουλεύει δεκαοχτώ ώρες τη μέρα, όμως όπως λέει δεν κοιτάει ποτέ το ρολόι του: «Στην Υεμένη, που είναι η βάση μου, χειρουργώ κάθε μήνα περίπου σαράντα με πενήντα περιστατικά. Όταν ταξιδεύω για φιλανθρωπικό σκοπό, είμαι ικανός να χειρουργήσω περίπου πενήντα περιστατικά μέσα σε δέκα μέρες, για να αυξήσω τον αριθμό των παιδιών που περιμένουν μήνες και χρόνια να υποβληθούν σε επέμβαση. Υπερβαίνω τις δυνάμεις μου. Δουλεύω περίπου δεκαοχτώ ώρες την ημέρα και τα Σαββατοκύριακα». «Πιστεύω στον Θεό» Ο πρώτος άνθρωπος που του έδειξε το δρόμο της φιλανθρωπίας ήταν -όπως μας αποκαλύπτει ο ίδιος- ο πατέρας του, κορυφαίος παθολόγος στην Κωνσταντινούπολη: «Από τα παιδικά μου χρόνια θυμάμαι ότι ο πατέρας μου μου έλεγε να αφουγκράζομαι τον πόνο των ανθρώπων και ειδικά αυτών που ζούνε στη φτώχεια». Τον ρωτάμε αν πιστεύει στον Θεό. Αν έχει κάποια βάση αυτό που λέμε όταν κινδυνεύει κάποιος δικός μας άνθρωπος: «Ο Θεός να βάλει το χέρι του». Η απάντησή του είναι αφοπλιστική: «Πρέπει να ξέρετε πως κάθε φορά που χειρουργώ πάνω από το χειρουργικό τραπέζι δεν κάνω τίποτα άλλο από το να επικαλούμαι τον Θεό». Και συνεχίζει συγκινημένος: «Αμέσως μετά, όταν όλα πάνε καλά, σε κάθε ευκαιρία θαυμάζω το έργο του Θεού πάνω σε μας τους ανθρώπους. Ναι, λοιπόν, πιστεύω στον Θεό. Άλλωστε, ο παππούς μου ήταν ιερέας». Ερχεται όμως κάποια στιγμή στη ζωή, όπως μας λέει ο κ. Καλανγκός, που όλοι οι άνθρωποι νιώθουν πως κάποια πράγματα είναι υπεράνω των δυνάμεών τους: «Θυμάμαι πριν από εννιά χρόνια είχα χειρουργήσει ένα δύσκολο περιστατικό στη Μοζαμβίκη. Ένα παιδί 3 ετών με καρδιακή ανεπάρκεια, το οποίο όμως απεβίωσε τρεις ημέρες μετά την επέμβαση και ενώ νοσηλευόταν στην εντατική μονάδα. Όταν πήγα να συζητήσω τις αιτίες του θανάτου με τη μητέρα του, έμαθα έκπληκτος ότι αυτή η γυναίκα ήταν έγκυος 7 μηνών και μόλις πριν από δύο μήνες είχε χάσει και τον σύζυγό της. Είχε, λοιπόν, πουλήσει τα πάντα για να μπορέσει να μεταφέρει το άρρωστο παιδί της από το χωριό στην πρωτεύουσα, στο ιατρικό μας κέντρο, ενώ ταυτόχρονα την είχαν εγκαταλείψει φίλοι και συγγενείς. Το κλάμα και ο πόνος αυτής της γυναίκας που δεν είχε χρήματα ούτε για να θάψει το παιδί της με έκαναν να καταλάβω, με τον πιο σκληρό τρόπο, τι σημαίνει ζωή. Της έδωσα αμέσως όλα μου τα χρήματα, όλο μου το μισθό και ζήτησα από τον διευθυντή του ιατρικού κέντρου να της δώσει δουλειά στο μαγειρείο της μονάδας, όπως και έγινε. Σήμερα είναι ευτυχισμένη. Γέννησε τελικά δύο παιδάκια και συνεχίζει μέχρι σήμερα να δουλεύει στο ίδιο κέντρο. Είναι αυτές οι συνθήκες στις χώρες του Τρίτου Κόσμου που μου δίνουν την εντύπωση πως ορισμένα πράγματα εξακολουθούν να είναι "υπεράνω των δυνάμεών μου", όμως ποτέ δεν λυγίζω. Βέβαια, για να αλλάξουν οι συνθήκες ζωής και το βιοτικό επίπεδο σε αυτές τις χώρες πρέπει οι μεγάλες δυνάμεις να δουν διαφορετικά τις αιτίες της φτώχειας». Η ευτυχία της προσφοράς Παρά το γεγονός ότι έχει βραβευτεί δεκάδες φορές από διεθνείς οργανισμούς και ιδρύματα, όπως ο ίδιος λέει, δεν έχει αλλάξει ούτε στο ελάχιστο τις συνήθειές του και το χαρακτήρα του: «Σας λέω μετά λόγου γνώσεως πως όλα αυτά τα χρόνια όσο ακριβώς προχώρησα σε επιστημονικό και σε φιλανθρωπικό επίπεδο, άλλο τόσο προσπαθώ να είμαι ταπεινός, και αυτό είναι το μεγαλύτερο ιδανικό στη ζωή». Τι κι αν έχει θυσιάσει το χρόνο του και την οικογενειακή του ζωή; Εκείνο που έχει σημασία -όπως λέει- είναι να είσαι χρήσιμος για τον διπλανό σου. Αυτό προσπαθεί να μεταλαμπαδεύσει και στα δύο παιδιά του - τις ελάχιστες ώρες που είναι κοντά τους. Όμως, ο Αυξέντιος Καλανγκός δεν έχει μόνο τον Κωνσταντίνο και τον Αλέξανδρο. Έχει σαν παιδιά του 9.000 φτωχά αγγελούδια που δεν είχαν πρόσβαση στη δημόσια και δωρεάν υγεία των χωρών που ζούσαν, στα οποία χάρισε αφιλοκερδώς το δικαίωμα να αναπνέουν και να μπορεί η καρδούλα τους να χτυπάει κανονικά. Συνεχιστές του φιλανθρωπικού και του επιστημονικού έργου του ευτυχώς -όπως λέει- υπάρχουν, κι είναι όλοι




ΑΝ ΡΩΤΗΣΟΥΜΕ 1000 ΟΛΟΙ ΞΕΡΟΥΝ ΤΗΝ ΜΕΝΕΓΑΚΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΤΖΟΥΛΙΑ ΚΑΙ ΑΛΛΟΥΣ 1000

ΤΟΝ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΟ ΓΙΑΤΡΟ ΔΕΝ ΤΟΝ ΞΕΡΕΙ ΚΑΝΕΝΑΣ

Αυτές είναι οι αξίες μας και οι αρχές μας

ΜΗΠΩΣ ΤΕΛΙΚΑ  ΕΙΜΑΣΤΕ Η ΓΕΝΙΑ ΤΟΥ ΤΙΠΟΤΑ........??????

"Κάνε ότι κάνεις στη ζωή σου , χωρίς αντάλλαγμα. Και το αντάλλαγμα θα έρθει μόνο του και θα είναι πολύ μεγαλύτερο από αυτό που περίμενες ".

Faith - Το σκυλάκι που γεννήθηκε με δύο πόδια "Στη ζωή υπάρχουν πάντα ανεπιθύμητα γεγονότα και για να μπορέσουμε να νιώσουμε καλύτερα, θα πρέπει να καταφέρουμε να τη δούμε από μια διαφορετική οπτική γωνία".

Αυτό το σκυλάκι ήλθε στη ζωή την παραμονή των Χριστουγέννων του 2002. Γεννήθηκε με 2 πόδια .

Φυσικά δεν μπορούσε να περπατήσει.

Ακόμη και η μητέρα του δεν το ήθελε !

O πρώτος του ιδιοκτήτης δεν πίστευε ότι θα μπορούσε να επιβιώσει και έτσι σκέφτηκε την ευθανασία.
Μετά όμως συνάντησε την τωρινή του ιδιοκτήτρι...α, Jude Stringfellow, η οποία θέλησε να το φροντίσει. Αποφάσισε να το εκπαιδεύσει να περπατάει στα δυο του πόδια ! Το ονόμασε Faith (πίστη)
Στην αρχή έβαλε την Πίστη πάνω σε μια σανίδα σέρφινγκ για να αισθανθεί την κίνηση.Μετά χρησιμοποίησε φυστικοβούτυρο σε ένα κουτάλι σαν κίνητρο και αμοιβή ώστε το σκυλί να στέκεται στα δυο του πόδια και να χοροπηδάει. Ακόμη και το άλλο σκυλί στο σπίτι ενθάρρυνε την Πίστη να περπατήσει.
Σαν από θαύμα μετά από 6 μήνες η Πίστη έμαθε να ισορροπεί στα πίσω πόδια της και με πηδηματάκια να προχωράει. Μετά από περισσότερη προπόνηση στο χιόνι κατάφερε να αρχίσει να περπατάει σαν άνθρωπος !
Τώρα η Πίστη τρελαίνεται να κάνει βόλτες ! Και φυσικά όπου πηγαίνει τραβάει την προσοχή των ανθρώπων. Γρήγορα έγινε διάσημη και έχει εμφανιστεί σε διάφορα τηλεοπτικά σόου και γνωστές εφημερίδες.
Εκδόθηκε για αυτήν ένα βιβλίο που τιτλοφορείται «Με λίγη Πίστη». Της έγινε επίσης πρόταση να πρωταγωνιστήσει σε μια από τις επόμενες ταινίες του Χάρυ Πότερ.
Η ιδιοκτήτρια της Jude Stringfellοw παραιτήθηκε από την θέση της δασκάλας που είχε και σχεδιάζει να γυρίσει όλο τον κόσμο με την Πίστη για να διδάξει ότι ακόμη και χωρίς ένα τέλειο σώμα, η ψυχή μας είναι πάντα τέλεια

Στη ζωή υπάρχουν πάντα ανεπιθύμητα γεγονότα και για να μπορέσουμε να νιώσουμε καλύτερα, θα πρέπει να καταφέρουμε να τη δούμε από μια διαφορετική οπτική γωνία.

Εύχομαι αυτό το μήνυμα να μας αφυπνίσει έτσι ώστε να νιώσουμε ευγνώμονες και να εκτιμούμε κάθε μοναδική μέρα της ζωής μας.
Η Πίστη είναι η συνεχής απόδειξη του θαύματος της ζωής.
Συνοδοιπόροι είμαστε με τον ίδιο προορισμό ...

ΧΑΪΝΗΔΕΣ- " ΜΕ ΚΟΝΤΡΑ ΤΟΝ ΚΑΙΡΟ" - " Η ΜΙΚΡΗ ΕΛΠΙΔΑ " Η μικρή .....ΕΛΠΙΔΑ ..... δεν θα΄ρθει σίγουρα απ΄τα ξένα κι απ΄το Βορρά ...... παραμένει μέσα στις καρδιές όλων μας και επιμένει...... Ελληνικά.

ΜΑΝΩΛΗΣ ΜΗΤΣΙΑΣ " Ελλάδα μου " Αυτές οι μικρές φωνές που δεν είναι των άλλων ποιητών, αλλά του ποιητή που κρύβουμε όλοι μέσα μας , και μέσα απ΄το αφούγκρασμά τους δημιουργούμε οι ίδιοι τη ζωή μας....Αυτές οι φωνές ..... αυτά τα αισθήματα ...... που καίνε σαν φωτιές......

"ΤΑΞΙΔΙ ΣΤΗΝ ΚΟΛΑΣΗ" - ΓΕΡΑΣΙΜΟΣ ΣΤΕΛΛΑΤΟΣ . Είχα μέρες, να γράψω, να αναρτήσω κάτι. Γύρευα κάτι όμορφο, ουσιαστικό, σε δομή και νόημα. Και μόλις χτές προέκυψε το παρακάτω κείμενο. Ένα κείμενο γραμμένο από έναν άνθρωπο που με τιμά πραγματικά με τη φιλία του. Έναν άνθρωπο από εκείνους τους ανώνυμους ίσως, που ευτυχώς εξακολουθούν και υπάρχουν ανάμεσά μας. Έναν άνθρωπο που έχοντας σπάσει τα δεσμά του με το κατεστημένο, μπορεί και διακινεί ελεύθερα τις ιδέες του και μας κάνει κοινωνούς στα οράματά του......... Μπράβο φίλε μου!!! Αφιερωμένο σε όλους εκείνους τους επώνυμους....... που διαφεντεύουν τις τύχες μας, από έναν ανώνυμο με αξίες και εθνική συνείδηση. Ένα κείμενο προβληματισμού μα και πρόταση ίσως για έξοδο από την κρίση των ημερών μας.

Το παρακάτω αφήγημα, είναι απολύτως φανταστικό και οι καταστάσεις που περιγράφονται σ' αυτό, δεν ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα...


(Ή μήπως όχι;;;;;)

Εκείνο το πρωί ξύπνησα κακόκεφος. Αισθανόμουν κουρασμένος, με πονούσαν τα κόκαλα, σαν να είχα δουλέψει σε οικοδομή κατά τη διάρκεια της νύχτας. Είχα πονοκέφαλο και κάποια στιγμή σφύριξε το αριστερό μου αυτί. Θυμήθηκα τη μάνα μου που έλεγε πως άμα σφυρίζει το αριστερό σου αυτί θ' ακούσεις άσχημα μαντάτα... Για τα καλά μαντάτα, σφυρίζει το δεξί αυτί προφανώς... Μα το χειρότερο ήταν ότι ένιωθα ένα δυνατό σφίξιμο στην καρδιά... Στην αρχή νόμισα ότι παθαίνω έμφραγμα... Αλλά μετά σκέφτηκα, από τις στοιχειώδεις γνώσεις που απέκτησα τόσα χρόνια εργαζόμενος σε νοσοκομείο, ότι δεν είναι αυτά συμπτώματα εμφράγματος... Ύστερα αποφάσισα πως ήταν από το άγχος. Γιατί είμαι αγχώδης τύπος, παρόλο που δεν το δείχνω...

Το μεσημέρι κυκλοφόρησαν τα άσχημα νέα... (Α! ρε μάνα, πόσο δίκιο είχες!!!) Σερφάροντας στο internet, ένιωσα την άγρια ικανοποίηση ότι τα πληροφορήθηκα από τους πρώτους, πριν ακόμα συμβούν... Ανάρτησα μάλιστα και μια σειρά σχετικά σποτάκια στη σελίδα μου στο facebook, έχοντας κατά βάθος την ελπίδα να μην είναι αλήθεια και ρισκάροντας να γίνω ρεζίλι ως διασπορέας ψευδών πληροφοριών... Δυστυχώς ήταν αλήθεια...

Και ξαφνικά ένα ολόκληρο οικοδόμημα γκρεμίστηκε και παρά τρίχα γλύτωσα την καταπλάκωση από τα ερείπια... Το τέρας ήταν ήδη εδώ... Το τέρας που στη μαρξιστική συνείδηση της γενιάς μου, είχε ταυτιστεί με λέξεις και έννοιες τόσο απεχθείς, που παρέπεμπαν σε εφιαλτικές εικόνες κόλασης κάτι παραπάνω από Δαντικής, βρισκόταν ήδη εντός των πυλών... Καπιταλισμός, ιμπεριαλισμός, εθνική υποτέλεια, αποικιοκρατία, φτώχεια, εξαθλίωση... λέξεις και έννοιες από το παρελθόν, στροβιλίστηκαν στο μυαλό μου σφιχταγκαλιασμένες με άλλες, εντελώς αντίθετες και αντιμέτωπες, όπως μαρξισμός, σοσιαλιστικός μετασχηματισμός, εθνική ανεξαρτησία, λαϊκή κυριαρχία, κοινωνικοποίηση, αυτοδιαχείριση... Που να φανταστώ ότι τα ετερώνυμα έλκονται, ακόμα και σε επίπεδο ιδεών... Ευτυχώς αυτό το στροβίλισμα διαλύθηκε σχετικά γρήγορα και η πνευματική μου διαύγεια επανήλθε στην προτεραία κατάσταση... Όχι ότι άλλαξαν και πολλά δηλαδή...

Βρέθηκα να προσπαθώ να βάλω σε μια τάξη τις σκέψεις μου... Ήταν ποτέ δυνατόν, ο γιος του ηγέτη της Αλλαγής, ο εγγονός του αρχηγού των ανένδοτων αγώνων, να μας σύρει σε αυτή την ατραπό, σε αυτό το τούνελ με την αβέβαιη έξοδο; Ήταν δυνατόν αυτός να είναι ο Εφιάλτης που παρέδωσε τη χώρα σ' αυτούς του νέου τύπου κατακτητές, ο άνθρωπος που έδωσε το πράσινο φως για την κατεδάφιση του κοινωνικού κράτους, όσο δηλαδή είχε αφήσει όρθιο το προηγούμενο καθεστώς, για την εξαθλίωση των λαϊκών και μεσαίων στρωμάτων όπως χαιρέκακα πρόβλεπε, εκείνη η ξινή και ξύλινη γραμματέας, ο άνθρωπος που θα ευθυνόταν για την οπισθοδρόμηση της κοινωνίας σε αλήστου μνήμης εποχές; Δεν μπορούσα να το δεχτώ... Δεν μπορούσα να δεχτώ ότι ο άνθρωπος που ξεκίνησε καριέρα αρχηγού με το υποκοριστικό του μικρού του ονόματος, θα ανέβαινε στο ίδιο βάθρο της ιστορίας παρέα με διάφορους άλλους ακατονόμαστους εθνικούς σωτήρες...

Προσπάθησα να δικαιολογήσω την απόφαση αυτή... Κάνοντας χρήση απλοϊκών επιχειρημάτων, όπως για παράδειγμα πως δεν μπορούσε να γίνει διαφορετικά, πως η απόφαση αυτή ήταν μονόδρομος για να σωθεί η χώρα, προσπαθούσα να πείσω τον εαυτό μου... γιατί άραγε; Απ' την άλλη μεριά, με τις φτωχές έως ανύπαρκτες γνώσεις μου περί των οικονομικών, προσπαθούσα να διακρίνω αν υπήρχαν κι άλλες λύσεις, αλλά μάταια... Σ' αυτό, όχι μόνο δε βοηθούσαν, αλλά θόλωναν ακόμα περισσότερο την κατάσταση, οι αρχηγοί των άλλων κομμάτων... Ο ένας, το κόμμα του οποίου μας είχε φέρει σ' αυτή την κατάσταση, έλεγε πως έπρεπε από την πρώτη στιγμή να είχε ακολουθηθεί η μαγική συνταγή που είχε προτείνει, λες και επί πέντε χρόνια δεν είχε το περιθώριο να την εφαρμόσει... Ο άλλος έλεγε να κηρύξουμε πτώχευση και να επαναδιαπραγματευθούμε το χρέος, κάτι δηλαδή σα συγκέντρωση οφειλών δανείων και καρτών σε μια τράπεζα με πιο ευνοϊκό επιτόκιο... Ένας άλλος έλεγε να γίνει δημοψήφισμα... Η άλλη έλεγε «παιδιά σηκωθείτε να βγούμε στους δρόμους, γυναίκες και άνδρες με όπλα στους ώμους»... Σαχλαμάρες δηλαδή, που κι εγώ ο άσχετος περί τα οικονομικά, ενστικτωδώς ίσως περισσότερο, έβρισκα πλήρως ανέφικτες...

Τότε; Τι θα μπορούσε να γίνει; Ή μήπως δεν μπορούσε να γίνει κάτι άλλο;

Μ' αυτές τις σκέψεις, με πήρε ο ύπνος... Το επόμενο πρωί, είχα καλύτερη διάθεση... Η πρώτη σκέψη μου ήταν μήπως τα χθεσινά γεγονότα ήταν ένα κακό όνειρο... Δεν ήταν όμως και παραδόξως η διάθεσή μου δεν άλλαξε... Η διάθεσή μου δεν άλλαξε όταν πληροφορήθηκα από τα δελτία ειδήσεων, ότι ο περίφημος μηχανισμός στήριξης δεν λειτούργησε, ότι οι πιο πολλές από τις υποψήφιες δανειοδότριες χώρες της ένωσης αδυνατούσαν να εκπληρώσουν τη δέσμευσή τους λόγω ασυμφωνίας των εθνικών τους κοινοβουλίων, ότι τα επιτόκια στις διεθνείς αγορές συνέχιζαν τον ανηφορικό τους δρόμο και ότι η χώρα μας θα κατέληγε να δανειστεί ολόκληρο το ποσό που χρειαζόταν για να καλύψει το σύνολο των αναγκών της, αποκλειστικά από το τέρας... Το οποίο είχε ήδη ανακοινώσει τους όρους του... Κι άλλη μείωση μισθών και συντάξεων με επέκταση και στον ιδιωτικό τομέα... Μείωση του αριθμού των δημοσίων υπαλλήλων κατά 100.000 για το τρέχον έτος και κατά 400.000 στο τέλος της τριετίας... Αύξηση των ορίων ηλικίας για συνταξιοδότηση στα 67 χρόνια για όλους, κατάργηση του εφάπαξ και μείωση των συντάξεων... Πλήρης κατάργηση του ορίου απολύσεων και δυνατότητα στις επιχειρήσεις να εφαρμόζουν ελαστικές μορφές απασχόλησης κατά το δοκούν... Αποκρατικοποίηση και των υπολοίπων ΔΕΚΟ και εκποίηση του 30% της δημόσιας περιουσίας σε ξένους επενδυτές... Κατάργηση δημοσίων φορέων και κλείσιμο ακόμα και νοσοκομείων... Περίμενα να δω την αντίδραση της ελληνικής κυβέρνησης, αν και ήμουν σίγουρος ότι δεν είχε πια και πολλά περιθώρια...

Αργά το βράδυ, ο πρωθυπουργός της χώρας προέβη σε διάγγελμα προς τον ελληνικό λαό. Οι κάμερες έδειχναν στιγμιότυπα από την άφιξή του στο Ζάππειο απ' όπου θα απηύθυνε το διάγγελμα. Δεν έδωσα σημασία στην έντονη αστυνομική παρουσία που είχε κυκλώσει το γύρω χώρο. Εμφανίστηκε μπροστά στην κάμερα, βλοσυρός, με πουκάμισο χωρίς γραβάτα και με σηκωμένα τα μανίκια. Θυμήθηκα το γνωστό προεκλογικό σύνθημα και χαμογέλασα με θλίψη ...

Άρχισε να μιλάει.... Μετά από μια μακροσκελή εισαγωγή, κατά την οποία επαναλάμβανε μονότονα την κατάσταση της χώρας και φωτογράφιζε για μια ακόμα φορά τους υπαίτιους, ανακοίνωσε τους όρους που είχε θέσει το τέρας... Μηχανικά πετάχτηκα από τη θέση μου, όταν τον άκουσα να λέει με φλογισμένο βλέμμα ότι η ελληνική κυβέρνηση, διαισθανόμενη το χρέος της και αναλαμβάνοντας τις ευθύνες της απέναντι στους έλληνες και τις ελληνίδες, δεν έκανε δεκτούς τους προαναφερόμενους όρους και πάγωσε κάθε διαπραγμάτευση με το τέρας, μέχρι νεωτέρας... Την επόμενη μέρα, το πρωί θα συγκαλούσε κοινή συνεδρίαση του πολιτικού συμβουλίου του κόμματος, σύσσωμου του υπουργικού συμβουλίου και της κοινοβουλευτικής ομάδας και αργά το βράδυ, σύγκλιση του συμβουλίου των πολιτικών αρχηγών, υπό την αιγίδα του προέδρου της δημοκρατίας... Κάτι μεγάλο επρόκειτο να συμβεί... Άρχισαν να σφυρίζουν και τα δυο μου αυτιά...

Σκεφτόμουν ότι δεν έπεσε έξω το ένστικτό μου... Από κει και πέρα, οι εξελίξεις ήταν ραγδαίες... Η κυβέρνηση ανακοίνωσε το πάγωμα του εξοπλιστικού προγράμματος, τη διαγραφή από τον προϋπολογισμό του κονδυλίου για τις αμυντικές δαπάνες και την ακύρωση όλων των εκκρεμών συμβάσεων, ως μια πρώτη προσπάθεια περιστολής δαπανών...

Ταυτόχρονα ανακοίνωσε την επιτάχυνση των διαδικασιών για τη σύναψη διμερών συμβάσεων στο ενεργειακό με τις χώρες της πρώην Σοβιετικής Ένωσης και ταυτόχρονα την ενίσχυση των σχέσεων της χώρας μας με τις Η.Π.Α. Προσπάθησα να φανταστώ τα μούτρα εκείνης της ανέραστης ανατολικογερμανίδας καγκελαρίου κι εκείνου του παρ' ολίγον γόη που βάζει πρόσθετα τακουνάκια στα παπούτσια του για να φαίνεται ψηλότερος... Αλλά το σοκ δεν σταματούσε εκεί...

Ανακοινώθηκαν επίσης, η αύξηση της φορολογίας των κερδών των πολυεθνικών επιχειρήσεων που δραστηριοποιούνται στη χώρα μας κατά 50% και κατά 20% των κερδών των ελληνικών επιχειρήσεων και των τραπεζών...

Ανακοινώθηκε η κατάργηση του ορίου απολύσεων στον ιδιωτικό τομέα, αλλά παράλληλα, ο ιδιωτικός τομέας θα αναλάμβανε να καταβάλει εξ ολοκλήρου τα επιδόματα ανεργίας στους απολυμένους, για ένα ολόκληρο έτος...

Ανακοινώθηκε η δήμευση του 80% της εκκλησιαστικής και μοναστηριακής περιουσίας και η παραχώρηση εκτάσεων γης σε ακτήμονες και μικρούς καλλιεργητές, υπό κρατική εποπτεία και με ελεγχόμενες καλλιέργειες, με έμφαση στην παραγωγή σίτου, λαδιού, κρασιού, εσπεριδοειδών, τρούφας, κρόκου, σπαραγγιών, μανιταριών και διαφόρων άλλων εθνικών προϊόντων...

Ανακοινώθηκε η δήμευση των περιουσιακών στοιχείων όσων επιχειρήσεων αποφάσιζαν να εγκαταλείψουν τον ελλαδικό χώρο, καθώς επίσης και όσων επιχειρήσεων δεν ήσαν συνεπείς στις τιμολογιακές, φορολογικές και εισφοροδοτικές υποχρεώσεις τους...

Ανακοινώθηκε βεβαίως και περαιτέρω μείωση των μισθών και των συντάξεων, τόσο στο δημόσιο όσο και στον ιδιωτικό τομέα, αλλά παράλληλα, τέθηκαν ανώτατα όρια τιμών σε όλα τα βασικά είδη πλατιάς κατανάλωσης, πάγωσαν τα τιμολόγια των ΔΕΚΟ για ένα έτος και επανήλθε το μέτρο της δωρεάν μετακίνησης των εργαζομένων με τα μέσα μαζικής μεταφοράς...

Αποφασίστηκε επίσης η αναστολή πληρωμής δόσεων των πάσης φύσεως δανειοληπτών, για ένα έτος. Παράλληλα, επιβλήθηκε φόρος 50% στα οινοπνευματώδη, στο χρυσό, στα δερμάτινα είδη ένδυσης και σε όλα τα είδη πολυτελείας... Αποφασίστηκε η αναστολή της λειτουργίας του χρηματιστηρίου και η απαγόρευση μεταβίβασης μετοχών μέχρι νεωτέρας. Κι άλλα πολλά...

Ανακοινώθηκε τέλος ο ανασχηματισμός της κυβέρνησης, με την ανάθεση υπουργείων σε εκπροσώπους απ' όλο το πολιτικό φάσμα...

Μα αυτό που, εκτός από σοκ, προκάλεσε και δέος, ήταν η ανακοίνωση για παύση εκπλήρωσης των δανειακών υποχρεώσεων της χώρας, δηλαδή παύση πληρωμών για μια τριετία και η αποχώρηση από την ευρωζώνη ...

Δεν ήξερα αν έπρεπε να χαρώ ή να τρομάξω... Από τη μια μέρα στην άλλη τα συναισθήματα διαδέχονταν το ένα το άλλο... Το βράδυ, πραγματοποιήθηκε μια διαδήλωση στο κέντρο της Αθήνας, ενός εκατομμυρίου ατόμων που ξεχύθηκαν στους δρόμους για να εκφράσουν την υποστήριξή τους στις επιλογές της κυβέρνησης... Το πρωτόγνωρο ήταν ότι σ' αυτήν συμμετείχαν όλα τα πολιτικά κόμματα.... Για μια ακόμα φορά επιβεβαιωνόταν η ενότητα του ελληνικού λαού, απέναντι στις δυσκολίες... Γύρω σου έβλεπες ανθρώπους με βουρκωμένα μάτια και με στήθη που πάλλονταν από εθνική υπερηφάνεια.

Την άλλη μέρα πραγματοποιήθηκε άλλη μια διαδήλωση... Πρωτόγνωρη κι αυτή... Βιομήχανοι, επιχειρηματίες, τραπεζίτες, χρηματιστές, εφοπλιστές, εισοδηματίες, golden boys και άλλοι μεταπράτες, διαδήλωναν κατά των μέτρων...

Είχε μεγάλη πλάκα να βλέπεις να διαδηλώνουν γραβατωμένοι και κοστουμάτοι κύριοι και κυρίες με γούνες, κοσμήματα και ψηλοτάκουνα ...

Οι συγκεντρωμένοι ενέκριναν ψήφισμα με το οποίο εξουσιοδοτούσαν τον Σύνδεσμο Ελληνικών Βιομηχανιών, την Ένωση Ελλήνων Εφοπλιστών, την Ένωση Ελληνικών Τραπεζών και το Οικονομικό Επιμελητήριο, να προσφύγουν στα ευρωπαϊκά δικαστήρια για να διεκδικήσουν τα δίκαιά τους.

Αντίστοιχα, η Ιερά Σύνοδος της Εκκλησίας της Ελλάδος, προχώρησε στην έκδοση αναθέματος σε βάρος της κυβέρνησης, αφόρισε τον πρωθυπουργό, τους πολιτικούς αρχηγούς και τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας και προσέφυγε κι αυτή με τη σειρά της στα ευρωπαϊκά δικαστήρια.

Βέβαια, οι επιλογές αυτές έφεραν και μια σειρά αλυσιδωτές αντιδράσεις. Το ευρωπαϊκό νόμισμα υποτιμήθηκε έναντι του δολαρίου, τα επιτόκια δανεισμού σκαρφάλωσαν σε διψήφια νούμερα ακόμα και για τις χώρες που μπορούσαν να δανείζονται με χαμηλά επιτόκια μέχρι τότε και οι μεγάλες οικονομίες της Ένωσης άρχισαν να αντιμετωπίζουν έντονα προβλήματα ανταγωνιστικότητας...

Φυσικά μας εκδίωξαν τελείως από την Ένωση και μας παρέπεμψαν στο ευρωπαϊκό δικαστήριο για μια σειρά από παραβιάσεις των συνθηκών του Μάαστριχτ και της Λισσαβόνας, αλλά το αυτί μας δεν ίδρωσε... Ακόμα κι όταν η Ευρωπαϊκή Ένωση διέκοψε κάθε εμπορική συναλλαγή με τη χώρα μας και πάλι δεν ίδρωσε τ' αυτί μας... Συνήψαμε εμπορικές σχέσεις με χώρες του τρίτου κόσμου και αυξήσαμε τις εξαγωγές μας προς τον αραβικό κόσμο...

Για κακή μας τύχη, οι χώρες της πρώην Σοβιετικής Ένωσης προτίμησαν τις πιο φτηνές και αναπτυσσόμενες χώρες της βαλκανικής στο ενεργειακό, ο αγωγός φυσικού αερίου άλλαξε κατεύθυνση, ενώ η αμερικάνικη εξωτερική πολιτική είχε άλλες γεωπολιτικές προτεραιότητες, αδιαφορώντας πλέον για την περιοχή... Και βέβαια ούτε λόγος για παροχή βοηθείας ή για νέο δανεισμό από τις διεθνείς αγορές...

Επανήλθαμε στη δραχμή, την οποία η κυβέρνηση υποτίμησε άμεσα κατά 30%... Το αποτέλεσμα ήταν η αύξηση των τιμών στα εισαγόμενα προϊόντα, αλλά ο κόσμος είχε πια συνειδητοποιήσει ότι έπρεπε να ξοδεύει λιγότερα απ' όσα μπορούσε να παράγει κι έτσι η κατανάλωση στρεφόταν ολοένα και περισσότερο στα βασικά είδη... Είχε επίσης συνειδητοποιήσει ότι έπρεπε να αλλάξει ριζικά τον τρόπο ζωής του... Τα πρώτα θύματα της νέας αυτής κρίσης, ήταν τα μπουζουξίδικα και τα μεγάλα κέντρα διασκέδασης.

Ο κόσμος της νύχτας έπαψε να υπάρχει. Μετά ακολούθησαν τα κοσμηματοπωλεία, τα καταστήματα με είδη δώρων και οι βιοτεχνίες δερματίνων ειδών... Στο χρονικό διάστημα δύο μηνών, πολλές τράπεζες έκλεισαν και όλες σχεδόν οι πολυεθνικές επιχειρήσεις αποχώρησαν από τη χώρα, αφήνοντας στρατιές ανέργων, φυσικά χωρίς να εκπληρώσουν τις υποχρεώσεις που τους επέβαλε το κράτος... Και τι έγινε που άφησαν τα περιουσιακά τους στοιχεία στην κατοχή του κράτους; Τα κέρδη τους τα είχαν φυγαδεύσει ήδη στο εξωτερικό, εδώ και καιρό... Μάλιστα, κάποιες από τις τράπεζες που έκλεισαν δέσμευσαν τις καταθέσεις των αποταμιευτών, αναγκάζοντας το κράτος να τις καταβάλει από τα αποθεματικά του...

Στο ίδιο διάστημα, η κυβέρνηση έδωσε έμφαση στην ανάπτυξη του τουρισμού και στις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, ανακοινώνοντας τη δημιουργία χιλιάδων νέων θέσεων εργασίας. Δυστυχώς όμως το ενδιαφέρον των επενδυτών υπήρξε περιορισμένο.

Οι εισπρακτικοί μηχανισμοί του κράτους ενισχύθηκαν και η φοροδιαφυγή έφτασε σε σχεδόν μηδενικά επίπεδα... Πλασματικά βέβαια, γιατί το μεγαλύτερο μέρος των βεβαιωθέντων φοροδιαφυγόντων εσόδων, παρέμεναν διαφυγόντα και με ανύπαρκτες τις πιθανότητες είσπραξής τους αφού οι φοροδιαφεύγοντες είχαν ήδη εγκαταλείψει τη χώρα... Σύντομα άρχισαν να βάζουν λουκέτο και οι ελληνικές επιχειρήσεις και ο αριθμός των ανέργων δεν μπορούσε πια να απορροφηθεί, παρά τις φιλότιμες προσπάθειες...

Τα μέτρα που πήρε η κυβέρνηση, σε συνδυασμό με τη ραγδαία αύξηση των τιμών των καυσίμων, έπληξαν το εφοπλιστικό κεφάλαιο και πολλές ναυτιλιακές εταιρίες εγκαταστάθηκαν μόνιμα στο σίτυ, αφήνοντας πίσω τους κάποια σαπιοκάραβα, τα οποία το κράτος δεν μπορούσε καλά-καλά να συντηρήσει...

Προκειμένου να μην οξυνθεί το πρόβλημα, η κυβέρνηση επαναδιαπραγματεύθηκε τα λιμάνια της χώρας, καταγγέλλοντας τη σύμβαση με τους κινέζους και παραχωρώντας τα σε αραβικά λόμπυ με ελάχιστο τίμημα, αλλά με την υποχρέωση να καλύψουν τις ανάγκες της χώρας στις ακτοπλοϊκές συγκοινωνίες και στις υπερπόντιες μεταφορές... Φυσικά τα ναύλα εκτινάχθηκαν στα ύψη... Έτσι με αυξημένα τα μεταφορικά έξοδα, αλλά και με καθηλωμένες τις τιμές, η μία μετά την άλλη, οι επιχειρήσεις λιανικού εμπορίου, άρχισαν να κλείνουν... Στο τρίτο τρίμηνο του έτους, η ανεργία είχε φτάσει στο ύψος ρεκόρ του ενός εκατομμυρίου ανέργων...

Πολλοί άνθρωποι αναπολούσαν ήδη την πολύ πρόσφατη εποχή που η χώρα ανήκε ακόμα στην ευρωζώνη. Άρχισαν να λένε ότι ήταν προτιμότερο να παραμέναμε εκεί κι ας δανειζόμαστε με υψηλά επιτόκια... Κι ας καλούνταν ο λαός να υποβληθεί σε νέες θυσίες και σκληρές λιτότητες κάθε τρεις και λίγο...

Και σε τελευταία ανάλυση τι χειρότερο θα μπορούσε να μας συμβεί, εάν δεχόμασταν τους όρους του τέρατος; Άρχισαν να βρίζουν την κυβέρνηση, τα κόμματα και το πολιτικό σύστημα... Οι διαδηλώσεις ξανάρχισαν να είναι στην ημερήσια διάταξη. Τα κόμματα που συμμετείχαν στην κυβέρνηση απέσυραν την υποστήριξή τους...

Η κυβέρνηση εξέδωσε κουπόνια για είδη πρώτης ανάγκης και τα μοίρασε σε όσους είχαν μηνιαίο εισόδημα κάτω από εκατόν εβδομήντα χιλιάδες δραχμές... Παράλληλα, ανακοίνωσε την διακοπή της ηλεκτροδότησης για δύο ώρες καθημερινά στις μεγάλες πόλεις, για την εξοικονόμηση ενέργειας. Την ίδια στιγμή, ανακοίνωνε πως τα κρατικά έσοδα δεν έφταναν για να πληρωθούν μισθοί, συντάξεις και να ικανοποιηθούν οι διάφορες κοινωνικές παροχές κι έτσι θα προχωρούσε στην εκποίηση της δημόσιας περιουσίας.

Ο κόσμος άρχισε να δυσκολεύεται ακόμα και με τα στοιχειώδη... Η μαύρη αγορά έκανε και πάλι την εμφάνισή της, ύστερα από 60 και πλέον χρόνια... Οι τοκογλύφοι και οι ενεχυροδανειστές άρχισαν να κάνουν χρυσές δουλειές... Κάποιοι, κυρίως στην περιφέρεια, προσπαθούσαν να επιβιώσουν με την ανταλλαγή προϊόντων. Δώδεκα αυγά για ένα κιλό πατάτες... Ένα λίτρο γάλα για μισό κιλό ντομάτες...

Η εγκληματικότητα αυξήθηκε... Οι ληστείες δεν περιορίζονταν πια σε χρηματικά ποσά... Οι ληστές έκλεβαν πλέον τρόφιμα, ρούχα και άλλα είδη πρώτης ανάγκης και τα σούπερ μάρκετ ήταν πιο προσφιλείς στόχοι από τις τράπεζες... Οι συμπλοκές στους δρόμους, οι λεηλασίες καταστημάτων, οι εμπρησμοί σπιτιών και οχημάτων, άρχισαν να γίνονται καθημερινό φαινόμενο... Η βία σύντομα έγινε ανεξέλεγκτη... Η κόλαση είχε ήδη φτάσει...

Ένα βράδυ, που ήταν κομμένο το ηλεκτρικό μου φάνηκε ότι είδα στις ζωηρές πορτοκαλί ανταύγειες του κεριού που είχα μπροστά μου, τα πρόσωπα του Ανδρέα, της Μελίνας και του Γεννηματά... Και είχαν μια τόσο θλιμμένη έκφραση...

Η κυβέρνηση ήταν πια ανήμπορη να αντιμετωπίσει τις εξελίξεις και παραιτήθηκε σύσσωμη. Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας σχημάτισε μια κυβέρνηση από προσωπικότητες και από στρατιωτικούς. Οι πρώην εταίροι μας σφύριζαν αδιάφορα σε όλα αυτά που συνέβαιναν στη χώρα... Η χώρα του κλασικού πολιτισμού όδευε πια προς τα πίσω, προς το μεσαίωνα... Κι όλα αυτά μέσα σε λίγους μήνες...

Εκείνο το πρωί, ξύπνησα λουσμένος στον ιδρώτα και με το ίδιο δυνατό σφίξιμο στην καρδιά... Άραγε τι άλλο επρόκειτο να συμβεί; Άνοιξα το ραδιόφωνο, ακριβώς τη στιγμή που ξεκινούσε το δελτίο των οκτώ... Άκουσα τον εκφωνητή να αναγγέλει την απόφαση της κυβέρνησης να προσφύγει στο μηχανισμό στήριξης και στο τέρας...

Μα τι στο καλό συνέβαινε; Τότε μόνο συνειδητοποίησα ότι είχα ξυπνήσει από το χειρότερο εφιάλτη μου... Σκέφθηκα ότι στη μακραίωνη ιστορία μας είχαμε αντιμετωπίσει κάθε είδους τέρατα. Την ίδια την κόλαση όμως, ποτέ...

Αναστέναξα με ανακούφιση...

* Ο Γεράσιμος Στελλάτος είναι συνδικαλιστής, μέλος του ΠΑΣΟΚ από το 1975 και μέλος της Γραμματείας Σπουδάζουσας Τεχνικής Παιδείας (http://www.facebook.com/note.php?note_id=374297312536#!/profile.php?id=1466837999&v=info)

Το παραμύθι των συναισθημάτων

Η «τριπλή διύλιση» του Σωκράτη


Μια μέρα, εκεί που ο Σωκράτης έκανε βόλτα στην Ακρόπολη,
συνάντησε κάποιον που του ανακοίνωσε ότι έχει να του πει
κάτι πολύ σημαντικό που άκουσε για έναν απ' τους μαθητές του.

Ο Σωκράτης τον παρακάλεσε, πριν του πει τι είχε ακούσει,
να κάνει το τεστ της «τριπλής διύλισης».
- και τι ακριβώς είναι αυτή η τριπλή διύλιση
ή όπως πως την είπες, τον ρώτησε εκείνος ;
- Να, πριν μου πεις τι άκουσες για τον μαθητή μου,
θα ήθελα να κάτσουμε λίγο να το φιλτράρουμε.
Το πρώτο φίλτρο είναι αυτό της αλήθειας.
Είσαι, λοιπόν, εντελώς σίγουρος ότι αυτό που
πρόκειται να μου πεις είναι αλήθεια;
- Ε ... όχι εντελώς, απλώς το άκουσα όμως και ...
- Μάλιστα ... Άρα δεν έχεις ιδέα αν αυτό
που θέλεις να μου πεις είναι αλήθεια ή ψέματα.
Ας δοκιμάσουμε τώρα το δεύτερο φίλτρο,
αυτό της καλοσύνης!
Αυτό που πρόκειται να μου πεις
για τον μαθητή μου είναι κάτι καλό;
- Καλό; Όχι ... Το αντίθετο μάλλον ...
- Άρα, θέλεις να πεις κάτι κακό για τον μαθητή μου
αν και δεν είσαι καθόλου σίγουρος αν είναι αλήθεια.
Αλλά μην απογοητεύεσαι ...
Μπορεί να περάσεις το τεστ γιατί υπάρχει
και τρίτο φίλτρο. Αυτό της χρησιμότητας.
Είναι, αυτό που θες να μου πεις, κάτι που μπορεί
να μου φανεί χρήσιμο;
- Όχι ... Δεν νομίζω ...
- Άρα, αυτό που θα μου πεις δεν είσαι σίγουρος
αν είναι αλήθεια και είσαι βέβαιος πως δεν είναι
ούτε καλό ούτε χρήσιμο.
Γιατί, λοιπόν, θα πρέπει να το ακούσω;

ΔΑΝΙΑ 2009 - ΕΝΑ ΒΑΡΒΑΡΟ ΕΘΙΜΟ ΣΤΑ ΝΗΣΙΑ ΦΑΡΟΕ ΓΙΑ ΤΟ ΠΕΡΑΣΜΑ ΣΤΗΝ ΕΝΗΛΙΚΙΩΣΗ - ΑΓΡΙΑ ΘΑΝΑΤΩΣΗ ΔΕΛΦΙΝΙΩΝ - ( ΓΙΑΤΙ ΠΕΡΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΡΟΜΑΝΤΙΣΜΟ ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΙ Ο ΡΕΑΛΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΜΙΑ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΟΤΗΤΑ ΠΟΥ ΠΑΡΑΜΕΝΕΙ ΩΜΗ ΚΑΙ ΑΝΕΛΕΗΤΑ ΑΓΡΙΑ )!!!

TΙ ΛΕΕΙ Η ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΕΝΩΣΗ ΓΙ΄ΑΥΤΟ ?????

Γ

ΔΑΝΙΑ: ΤΕΤΟΙΑ ΝΤΡΟΠΗ

denmark: what a shame !!!
Αυτό συμβαίνει στην Δανία... this happens at Denmark ...

ΔΑΝΙΑ: ΤΙ ΝΤΡΟΠΗ! ΜΙΑ ΘΛΙΒΕΡΗ ΣΚΗΝΉ . ΑΥΤΟ ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΚΥΚΛΟΦΟΡΗΣΕΙ. ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΧΕΙΡΟΤΕΡΑ ΚΤΗΝΗ, ΑΠΟ ΑΥΤΑ ΤΑ ΑΤΟΜΑ!!!!
Ενώ μπορεί να φανεί απίστευτο, ακόμη και σήμερα αυτή η συνήθεια συνεχίζεται, στις Νήσους Φαρόε, (Δανία). Μια χώρα "πολιτισμένη" δήθεν και χώρα της ΕΕ. Για πολλούς ανθρώπους αυτή η επίθεση στη ζωή είναι άγνωστη - μια συνήθεια που ορίζει την είσοδο στην ενηλικίωση. Είναι απολύτως κτηνώδης. Κανείς δεν κάνει τίποτα για να αποτρέψει αυτήν την βάρβαρη παράδοση ενάντια στο Calderon, ένα ευφυές δελφίνι που είναι ήρεμο και πλησιάζει τους ανθρώπους από φιλική διάθεση.

Στη Δανία , μία κοινωνικά προχωρημένη και πολιτισμένη χώρα
γιατί πρέπει να σκοτώνεις από έθιμο
μαζικά τέτοια υπέροχα πλάσματα...?????!!!!!!!

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΤΖΟΥΒΑΛΗΣ " Ο καρπός της γνώσεως του καλού" - διήγημα

Ένα πολύ δυνατό διήγημα, βαθιά ανθρώπινο και ευαίσθητο, που κινείται μεταξύ της σφαίρας του πραγματικού και του μεταφυσικού και περιγράφει με σκληρό ρεαλισμό την παρακμιακή και φθίνουσα ζωή μιας επαρχιακής κωμόπολης.
Ήρωές του, πρόσωπα τραγικά του χτές, που συναντάμε όμως και σήμερα, καθημερινά γύρω μας.
Μια πραγματική γροθιά στη κοινωνία μας.

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΤΖΟΥΒΑΛΗΣ ( ο λογοτέχνης φίλος μου από τα Αντίκυρα) - Ένα μικρό δείγμα από τα ποιήματά του

ΑΡΜΕΝΙΖΕΙΝ

Τα σχοινιά που με δέσαν
τα 'φκιασα ξάρτια για τη σκούνα μου
κι αρμενίζω σ’ απαγορευμένα πέλαγα
γινάτι για τους δεσμωτήδες μου.
Αέρηδες οι βρισιές τους
φουσκώνουν τα πανιά μου
και τα πανιά μου
το σάβανο που μ' είχαν τυλιγμένο...

10 Μαΐου 1967

ΖΗΛEΙΑ

Η χαρά σου
δε μ’ αφήνει να κοιμίσω την οδύνη μου
Κι ως απλώνω το χέρι
να μελαγχολήσω το πανηγύρι σου,
ζωγραφίζω την αδυναμία μου.
Δώσ’ μου λίγη απ’ τη χαρά σου
ή πάρε λίγη απ’ την οδύνη μου

ΘΑ’ΤΑΝ ΚΑΛΗ

Στην ερημιά
χωρίς φιλιά
κι απαντοχή
καμιά, καμιά
καμιά μιλιά
ψιλοβροχή
σκέψη δειλή
σιγομιλεί
τούτη την ώρα
στην καλαμιά
στην ερημιά
θάταν καλή
ζεστό φιλί
και κάποια μπόρα

“Συ ει ο ερχόμενος ή άλλον προσδοκώμεν”

Σε ζήταγα στων ωκεανών τα βάθη
άγριο Ποσειδώνα
και σ' ηύρα στην ακρογιαλιά
βοτσαλάκι παιχνίδι μου…


ΓΕΝNΗΘEIΤΩ

Ένας δυνατός σπασμός δονεί το στερέωμα
Άνοιξεν η φοβερή η πύλη της ζωής
Οι τορνευτές κολώνες σείονται επικίνδυνα
Μια κραυγή
Και η ζωή εξήλθε στο φως
Και ντύθηκε το σκοτάδι .

" Casta Diva " - από τη "Νόρμα" του Βellini - Σε δύο διαφορετικές ερμηνείες από τη Νάνα Μούσχουρη

" Το παιδί με το ταμπούρλο " Νάνα Μούσχουρη

" Χάρτινο το φεγγαράκι " - 1) Μελίνα Μερκούρη 2) Νάνα Μούσχουρη - Ηρώδειο 1984

"Ο κυρ Αντώνης" - 1) Μελίνα Μερκούρη - Μάνος Χατζηδάκις, 2) Νάνα Μούσχουρη

" Χαρταετός" - Στίχοι Θάνου Παπανικολάου απο το τραγούδι του Γιώργου Θεοφάνους με το συγκρότημα "Κόκκινα χαλιά"

ΧΑΡΤΑΕΤΟΣ




Έξω θα βρεις ένα μικρό χαρταετό
που ένα βήμα κι απ'τους δυο μας περιμένει,
εμείς που τρέχαμε σε άγρια διαδρομή
μείναμε απότομα εδώ σταματημένοι.

Και δεν υπάρχει πιο κατάλληλη στιγμή
όλος ο πάγος που μας σκέπασε να λιώσει
αν πλησιάσεις και με πάρεις αγκαλιά
ένας μικρός χαρταετός θα μας σηκώσει


Πιάσε το χέρι μου κι ένα ν'ανέβουμε
ψηλά πάνω απ'την πόλη
θα σου φωνάζω σ'αγαπώ κι ας ξυπνήσουν
απ'τη φασαρία όλοι.


Σου λέω πιάσε το χέρι μου
για το ταξίδι που φοβόσουν ξεκινάμε
έλα μη χάνουμε καιρό,
πιάσε το χέρι μου και πάμε, πάμε, πάμε(3)

Έξω θα δεις ένα μικρό χαρταετό
που μας κοιτάζει όλα να τα παρατάμε
εμείς που πήγαμε μια βόλτα όλη τη γη
κάνουμε βήματα που ανάποδα μας πάνε.

Και δεν υπάρχει πιο κατάλληλη στιγμή
μια σπίθα φτάνει όλα να τα μεγαλώσει
αν θες ακόμη να πετάξουμε μαζί
ένας μικρός χαρταετός θα μας σηκώσει.

Πιάσε το χέρι μου κι ένα ν'ανέβουμε
ψηλά πάνω απ'την πόλη
θα σου φωνάζω σ'αγαπώ κι ας ξυπνήσουν
απ'τη φασαρία όλοι.

Σου λέω πιάσε το χέρι μου
για το ταξίδι που φοβόσουν ξεκινάμε
έλα μη χάνουμε καιρό,
πιάσε το χέρι μου και πάμε, πάμε, πάμε. (3)

Υ.Γ. Ένα πολύ γλυκό τραγούδι σε μουσική Γιώργου Θεοφάνους και στίχους Θάνου Παπανικολάου.

" Χαμένη ζωή " - Αφροδίτη Μάνου

" Άλλη μια μέρα " - Αφροδίτη Μάνου

" Φθινοπωρινός σκύλος " - Αφροδίτη Μάνου

" Ο βασιλιάς κι εγώ " - Αφροδίτη Μάνου

" Θανατηφόρος πυρετός " - Μελίνα Τανάγρη

" Πέρασα " - Κική Δημουλά

Περπατώ και νυχτώνει.
Αποφασίζω και νυχτώνει.
Όχι,δεν είμαι λυπημένη.
Υπήρξα περίεργη και μελετηρή.
Ξέρω απ'όλα.Λίγο απ'όλα.
Τα ονόματα των λουλουδιών όταν μαραίνονται,
πότε πρασινίζουν οι λέξεις και πότε κρυώνουμε.
Πόσο εύκολα γυρίζει η κλειδαριά των αισθημάτων
μ'ένα οποιοδήποτε κλειδί της λησμονιάς.
Όχι δεν ειμαι λυπημένη.
Πέρασα μέρες με βροχή,
εντάθηκα πίσω απ'αυτό
το συρματόπλεγμα το υδάτινο
υπομονετικά κι απαρατήρητα,
όπως ο πόνος των δέντρων
όταν το ύστατο φύλλο τους φεύγει
κι όπως ο φόβος των γενναίων.
Όχι,δεν είμαι λυπημένη.
Πέρασα από κήπους,
στάθηκα σε συντριβάνια
και είδα πολλά αγαλματίδια να γελούν
σε αθέατα αίτια χαράς.
Και μικρούς ερωτιδείς,
καυχησιάρηδες.
Τα τεντωμένα τόξα τους
βγήκανε μισοφέγγαρο σε νύχτες μου
και ρέμβασα.
Είδα πολλά και ωραία όνειρα
και είδα να ξεχνιέμαι.
Όχι,δεν είμαι λυπημένη.
Περπάτησα πολύ στα αισθήματα,
τα δικά μου και των άλλων,
κι έμενε πάντα χώρος ανάμεσα τους
να περάσει ο πλατύς χρόνος.
Πέρασα από ταχυδρομεία
και ξαναπέρασα.
Έγραψα γράμματα και ξαναέγραψα
και στο Θεό της απαντήσεως
προσευχήθηκα άκοπα.
Έλαβα κάρτες σύντομες:
εγκάρδιο αποχαιρετιστήριο από την Πάτρα
και κάτι χαιρετίσματα
απο τον Πύργο της Πίζας
που γέρνει.
Όχι,δεν είμαι λυπημένη
που γέρνει η μέρα.

Mίλησα πολύ.
Στους ανθρώπους,
στους φανοστάτες,στις φωτογραφίες.
Και πολύ στις αλυσίδες.
Έμαθα να διαβάζω χέρια
και να χάνω χέρια.
Όχι,δεν είμαι λυπημένη.
Ταξίδεψα μάλιστα.
Πήγα κι από εδώ,πήγα και από εκεί...
Παντού έτοιμος να γεράσει ο κόσμος.
Έχασα κι από εδώ,έχασα κι από κεί.
Κι από την προσοχή μου μέσα έχασα
κι από την απροσεξία μου.
Πήγα και στη θάλασσα.
Μου οφειλόταν ένα πλάτος.Πές πως το πήρα.
Φοβήθηκα τη μοναξιά
και φαντάστηκα ανθρώπους.
Τους είδα να πέφτουν
από το χέρι μιας ήσυχης σκόνης,
που διέτρεχε μιάν ηλιαχτίδα
κι άλλους από τον ήχο μιας καμπάνας ελάχιστης.
Και ηχήθηκα σε κωδωνοκρουσίες
ορθόδοξης ερημιάς.
Όχι,δεν είμαι λυπημένη.
Έπιασα και φωτιά και σιγοκάηκα.
Και δεν μου έλειψε ούτε των φεγγαριών η πείρα.
Η χάση τους πάνω από θάλασσες κι από μάτια,
σκοτεινή,με ακόνισε.
Όχι,δεν είμαι λυπημένη.
Όσο μπόρεσα έφερ'αντίστασγη
 σ'αυτό το ποτάμι
όταν είχε νερό πολύ,
να μη με πάρει,
κι όσο ήταν δυνατόν,
φαντάστηκα νερό
στα ξεροπόταμα
και παρασύρθηκα.

Όχι,δεν είμαι λυπημένη
Σε σωστή ώρα νυχτώνει.

" Σας άφησα μήνυμα " - Κική Δημουλά

ΣΑΣ ΑΦΗΣΑ ΜΗΝΥΜΑ
Εμπρός εμπρός με ακούτε; Εμπρός
Από μακριά τηλεφωνώ.
Δεν ακούγομαι τι,
ξεφορτίστηκε η απόσταση;
Από κινητό διάστημα μιλάτε;
Να ξαναπατήσω το μηδέν;
Κι άλλο;
Με ακούτε τώρα;
Ναι μου δίνετε σας παρακαλώ τη μαμά μου;
Τι αριθμό πήρα;
Τον ουρανό αυτόν μου έχουν δώσει.
Δεν είναι κει;
Μπορώ να της ουρλιάξω ένα μήνυμα;
Είναι μεγάλη ανάγκη πείτε της,
είδα στον ύπνο μου ότι πέθανε
κι εγώμικρό παιδί, κατουρημένο γοερά,
μούσκεμα ο φόβος ως απάνω
κι ακόμα να στεγνώσει.

Ν’ αρθει να τον αλλάξει.
Αν δεν μπορέσει,
της λέτε ότι ωρίμασε εκείνη η παλιά φοβέρα της,
πως θα με φάει ο γέρος αν δεν τελειώσω το φαγητό μου.
Ωρίμασε,
έγινα γεύμα γήρατος,
όχι σε ταβερνάκι ονείρου.
Σε κάποιο λαϊκό μαγέρικο
που άνοιξε
ο καθρέφτης.

" Το σπάνιο δώρο " - Κική Δημουλά

Kαινούργιες θεωρίες.
Tα μωρά δεν πρέπει να τ' αφήνετε να κλαίνε.
Aμέσως να τα παίρνετε αγκαλιά.
Aλλιώς,
υπόκειται σε πρόωρη ανάπτυξη
το αίσθημα εγκατάλειψης,
ενηλικιώνεται
αφύσικα το παιδικό τους τραύμα,
βγάζει δόντια μαλλιά
νύχια γαμψά μαχαίρια.
Για τους μεγάλους,
ούτως ειπείν τους γέροντες
–ό,τι δεν είναι άνοιξη είναι γερόντιο πια–
ισχύουν πάντα οι παμπάλαιες απόψεις.
Ποτέ αγκαλιά.
Aφήστε τους να σκάσουνε στο κλάμα
μέχρι να τους κοπεί η ανάσα,
δυναμώνουν έτσι τα αποσιωπητικά τους.
Aς κλαίνε οι μεγάλοι.
Δεν έχει αγκαλιά.
Γεμίστε μοναχά το μπιμπερό τους
με άγλυκην υπόσχεση
–δεν κάνει να παχαίνουν οι στερήσεις–
πως θά 'ρθει μία και καλή
να τους επικοιμήσει λιπόσαρκα
η αγκαλιά της μάνας τους.

Bάλτε κοντά τους το μηχάνημα εκείνο
που καταγράφει τους θορύβους του μωρού
ώστε ν' ακούτε από μακριά
αν είναι ρυθμικά μοναχική η αναπνοή τους.
Ποτέ μη γελαστείτε να τους πάρετε αγκαλιά.
Tυλίγονται άγρια
γύρω απ' τον σπάνιο λαιμό αυτού του δώρου,
θα σας πνίξουν.

Tίποτα. Όταν σας ζητάνε αγκαλιά

μολών λαβέ μωρό μου, μολών λαβέ να απαντάτε.

" ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΕΧΩ ΜΙΑ ΑΓΚΑΛΙΑ ΠΑΡΑΚΑΛΩ ; " - Δεν υπάρχει φάρμακο πιο θεραπευτικό από την Αγάπη.

Έχει κανένας αντίρρηση;
Αν ναι,   ας διαβάσει ένα υπέροχο βιβλίο  με τον τίτλο αυτό.
Το έχει γράψει μια νεαρή  γυναίκα η  Βιβή Κουτσούρη  και έπεσα στην κυριολεξία επάνω του  πρίν δύο ημέρες σε κάποιο κεντρικό βιβλιοπωλείο, όπως το ίδιο τυχαία συναντήθηκα  και με τη συγγραφέα  του λίγο μετά τα Χριστούγεννα, μπλεγμένες και οι δύο σ΄αυτόν εδώ τον "ιστό" που ονομάζεται  internet και τον οποίο εγώ, έχω ονομάσει  "ιστό, δίκτυο, αν θέλετε, της γνώσης και της  απόγνωσης".
Η συνάντηση έγινε  όταν εκείνη   με επισκέφθηκε εδώ, στο δικό μου χώρο ,  αφήνοντας κάποια όμορφα σχόλια.
Φυσικά δεν μπορούσα να φανταστώ ότι εντελώς τυχαία  θα ανεκάλυπτα την ταυτότητά της μέσα από τις σελίδες του βιβλίου της , γεγονός που εκείνη δεν το γνωρίζει ακόμη.
( Τι σου είναι τελικά η ζωή ? άκρως απρόβλεπτη, απροσδόκητη και εκπληκτική, πολλές φορές ανατρεπτική  και θα τολμούσα να πώ και λίγο "καρμική"!).
Και ο κόσμος μας τόσο μικρός!
 Και το διαδίκτυο μπορεί να είναι ένα τοπίο ομιχλώδες,  αλλα με τα κατάλληλα φώτα (γνώση και πείρα ζωής) και ακριβή πυξίδα σταθερής κατεύθυνσης , μπορείς να το περπατήσεις και να το εξερευνήσεις  με αρκετή ασφάλεια και να σε φέρει μπροστά σε καθαρές πηγές  για να καλύψεις την όποια δίψα σου .
Μεγάλη μου τιμή γλυκειά μου Βιβή.
Ο τίτλος και μόνο του βιβλίου σου , που ίσως από κάποιους θα μπορούσε να παρερμηνευτεί,  μου άρεσε " τρελλά "  και  με έκανε να το ξεχωρίσω ανάμεσα σε πολλές εκδόσεις.
Γιατί ας μην κρυβόμαστε από τον ίδιο μας τον εαυτό.
Από το νεογέννητο βρέφος, που με το κλάμμα του επιζητά την αγκαλιά της μητέρας του , το μικρό παιδί , τον νεαρό άνθρωπο, χαμένο μέσα  στους λαβυρίνθους μιάς  σκληρής εφηβείας, τον ενήλικα μέχρι και  τον ηλικιωμένο, ακόμα τον και σε βαθειά γεράματα,  όλοι μας ζητάμε και περιμένουμε απο τους ανθρώπους που αγαπάμε , έστω και κρυφά,  αυτό που στο συγκεκριμένο βιβλίο σου επιγράφεται.   Κι ας μην είναι αγκαλιά  ας μην είναι  κύκλωση χεριών  ας είναι μόνο ένα απαλό, τρυφερό άγγιγμα ,  λόγια ουσίας και βλέμματα  ζεστά.
Απλή εκδήλωση  συμπάθειας και αγάπης.
΄Αγγιγμα, αγκαλιά  ψυχής.
Ήρεμη δύναμη, ασπίδα στην όποια απειλή της σύγχρονης καθημερινότητας , ασφαλές καταφύγιο στις δύσκολες στιγμές μας  και το πλέον ενδεδειγμένο και χωρίς παρενέργειες "γιατρικό", στην όποια ψυχική ασθένεια.


Παρακάτω παραθέτω  λίγα λόγια από το οπισθόφυλο του βιβλίου:

Σε έναν κόσμο που έχει γεμίσει θλίψη και δυστυχία, επίπλαστη χαρά και ανάγωγη ψυχαγωγία, σε έναν κόσμο βιαστικό και απόλυτα υλιστικό, όπου η μουσική υπάρχει μόνο για να καλύπτει σιωπές, όπου ο πλούτος επενδύεται σε όπλα, σε ταξίδια στο διάστημα και σε κατασκευασμένες τρομοκρατίες, σ΄αυτόν τον επίφοβο κόσμο, ας τολμήσουμε να κοιταχτούμε στα μάτια, ας τολμήσουμε να ελπίσουμε, να αγκαλιαστούμε για να διώξουμε τους εφιάλτες μας και τις αγωνίες μας. Ας αφήσουμε την Αγάπη που κρύβεται σε μια μικρή σκοτεινή γωνίτσα μέσα μας, να ξεμυτίσουμε, να βγεί στην επιφάνεια, να δει το φως της ημέρας και του Ήλιου... ΄Ισως τότε ν΄αρχίσουμε να ελπίζουμε ξανά ότι όλα μπορούν ν΄αλλάξουν!

Ένα υπέροχο βιβλίο, ύμνος στις ανθρώπινες αξίες και στην κινητήρια δύναμη των πάντων : την  Αγάπη.

Και κάποιοι  σχετικοί, δικοί μου στίχοι από τα παλιά:

Το μουσικό κουτί

Μελωδικό νανούρισμα

σε βρέφους κλάμα,

άγρυπνης νύχτας μητρικής

θυμίαμα και νάμα

της ψυχής.

Γλυκια προσμονή

των παιδικών μας χρόνων

τρυφερή συντροφιά

μικρών, μεγάλων παιδιών

απ΄αιώνων.

Χάρισμα που δεν δόθηκε

κι όνειρο παραμένει,

το χτύπο του τώρα γροικώ

σ΄αγκάλης τόπο σκιερό.

Τις νύχτες της αγρύπνιας μου

γλυκιάς αγάπης λίκνο

εσυ κουτί μου μουσικό

γλυκό φέρε τον ύπνο.

Χέρια ζεστά και λατρευτά

γύρω μου τυλιχτείτε,

το δώρο σας το λαχταρώ

ποτέ να μη λυθείτε.

Στέρνο για μαξιλάρι μου

πουπούλινο, αφράτο

Καρδιά μου εσύ,

μουσικό κουτί,

χτύπους γλυκούς γεμάτο.

Ζ.Τ

 Σίγουρα, έτσι οι  συναλλαγές  μας θα γινόταν πιο ευχάριστα

http://www.checksunlimited.com/ProductDetail.aspx?vpid=703

Απόσπασμα από το ποίημα του Κ.Σκηνιώτη " Τών άκρων "

... σήκωσα τα χέρια
τα κούνησα με δύναμη
με μανία.
Θα τα κάνω φτερά,
φώναξα,
θα τα κάνω πανιά,
και με μιας άρχισε το ταξίδι.
Πάω παντού
πάμε παντού
από τη μια άκρη
στην άλλη άκρη
Πιάστηκα στο χορό,
με τους φίλους μου.
Δύο βήματα αριστερά, ένα δεξιά.
Ο χορός,
Κι αυτός έχει άκρη
Έβγαλα φτερά, φώναξα δυνατά
Δεν είμαι στην άκρη,
κάντε στην άκρη.
Κάντε στην άκρη
πετάω με την αγάπη
πετάω με τη θέληση
πετάω με το κουράγιο
πετάω με το μυαλό.
Ανοίγω τα κουμπιά του κορμιού μου
Ξεκουμπώνω το σώμα μου
Ανοίγω τα χέρια μου
τ΄ανοίγω δεξιά και αριστερά
Κοίταξέ με,
έχω μια κατακόκκινη καρδιά
΄Αγγιξέ με,
Βρες τη συχνότητά μου
Άκουσε, μουσικές ξεχύνονται μέσα μου.
Διαλέγω απόκρημνη διαδρομή,
εκεί θα τρέξω,
μ΄αρέσει έτσι.
Διαλέγω τα άκρα
δεν τρέχω στην άκρη,
τρέχω στα άκρα
Τρέχω, τρέχω, τρέχω
γίνομαι άνεμος , γίνομαι αεράκι
γίνομαι απαλή μουσική
γίνομαι κελάηδισμα πουλιού.
Είμαι ο Ίκαρος, ίσως ο Πήτερ Παν,
γοργόνα παιδικών παραμυθιών
τρέχω στα άκρα της ζωής,
Κάντε στην άκρη.

" ΤΡΕΞΕ" - Κ. Σκηνιώτης

Μη πετάς στ΄άχρηστα
τις λέξεις και τους στίχους
Γίνοναι καράβια που φεύγουν
και σύννεφα διψασμένα.

Μην αφήνεις, στου χρόνου
τ΄άγνωστα γυρίσματα,
φωνές να σβήνουν
Η μοναξιά παραμονεύει.

" Λέχοβο " - Κ. Σκηνιώτης (αφιερωμένο στα παιδιά ένος σχολείου που στάθηκαν στο πλευρό ενός άτυχου συμμαθητή τους. ( Από το βιβλίο του "Είσοδος στο φώς" )

Είναι μερικές βουνοκορφές που ο Ήλιος δεν δύει ποτέ. Ακόμα και το βράδυ, όταν το σώμα των απλών καθημερινών ανθρώπων γέρνει αναζητώντας τη λησμονιά της ανάπαυσης του πολεμιστή, ακόμα και τότε όλα είναι φωτεινά.
Ο αέρας ευωδιάζει από μία παράξενη γεύση που δεν είναι μεταφορά των αισθήσεων, αλλά μεταφορά των συναισθημάτων δια μέσου του αέρα.
Εκεί, ο άνεμος είναι ούριος συνήθως, και φουσκώνει τα πανιά της Ελπίδας, του Οδυσσέα , του Γιώργου, του Νίκου, της Βάσως, της Μαίρης, της Τασώς , της Βάγιας, για την Ιθάκη που βλέπουν η που δεν βλέπουν πάντα, αλλά σίγουρα την νοιώθουν και την ποθούν.
Εκεί οι άνθρωποι ταξιδεύουν σχεδόν πάντα μ΄ένα ποδήλατο.
Ένα περίεργο, παράξενο, πρωτόγνωρο ποδήλατο με μία "μοναχική" σέλλα που όμως χωράει ένα ολόκληρο σπίτι, ένα ολόκληρο σχολείο, ένα ολόκληρο χωριό, μια ολόκληρη πόλη, τη Γη ολόκληρη.
Ένα ποδήλατο με πανέμορφες ακτίνες που φεγγοβολάνε καθώς γυρίζουν, και στέλνουν παλμούς και χρώματα , σήματα καρδιάς και όνειρα, αγάπη και δύναμη, θέρμη κι ομορφιά, εικόνες και ήχους. Ένα ποδήλατο μ΄ενα υπέροχο κατακόκκινο κουδουνάκι που το κτυπάει πότε ο ένας και πότε ο άλλος.
Ένα κουδουνάκι που βγάζει έναν ήχο όλο γλύκα, έναν ήχο που σε ξεσηκώνει, που σε συναρπάζει, έναν ήχο "επαναστατικό".
Το κουδουνάκι της προσωπικής και συλλογικής συνείδησης που μοιάζει να λέει σαν τραγούδι "μαζί", ΄"σήκω", "δεν σ΄αφήνουμε", "έλα" , "πάτα γερά", "είμαστε εδώ", "όλοι μαζί".
Από εδώ πάνω, από ψηλά απ΄του Ποδηλάτου το πέταγμα όλα είναι αλλιώς.
Ο κόσμος είναι πιο αισιόδοξος, πιο φωτεινός. Στους στενούς αγχωμένους δρόμους της καθημερινότητας των "Μεγάλων" τρέχουν γελαστά παιδιά, με έξυπνα αισιόδοξα μάτια, με αγκαλιές που χωράνε όλο τον κόσμο.
Το ΛΕΧΟΒΟ. ΄Ενα μικρό νησάκι στον Ειρηνικό, ένα χωριό στην Άπω Ανατολή, μια μικρή κωμόπολη στη Βόρεια Ελλάδα, ή ένα απάτητο από τον "πολιτισμό" σημείο των Τροπικών.
Το  ΛΕΧΟΒΟ. Ένα φωτεινό Άστρο κινούμενο γύρω από τη Γή στα όρια του Γαλαξίά, ή ίσως και έξω απ΄αυτόν.
Το  ΛΕΧΟΒΟ. ΄Ενα αγόρι ή ένα κορίτσι με πολλά αδέλφια, ξαδέλφια και φίλους που ξέρουν να στήνουν τρελλούς χορούς γύρω από φωτιές που φθάνουν μέχρι ψηλά τον Ουρανό. Φωτιές που πυρπολούν και καίνε τον ψεύτικο εικονικό κόσμο των "Μεγάλων" που θέλουν παντού τη Μοναξιά, τον Ατομισμό και τον Από Μηχανής Big Brother που σώζει πάντα έναντι αντιτίμου.
ΛΕΧΟΒΟ και ΖΩΗ  κι ένα Ποδήλατο που Ενώνει και Συναρπάζει, και Υπενθυμίζει ότι η Ουσία είναι η Ανθρωπιά και το Μαζί.

ΜΙΜΗΣ ΧΡΙΣΤΟΦΙΛΑΚΗΣ ( Ο άνθρωπος που έχοντας ζήσει έντονα "πέτρινα χρόνια" πέρα απο την ιδιότητα του Δημόσιου κρατικού λειτουργού , έθεσε εαυτόν ταπεινό και ακάματο εργάτη του δικού του "αδαμαντωρυχείου". - Σας παραθέτω εδώ κάποια πολύτιμα δείγματα από τη συλλογή διαμαντιών του : "ΕΡΩΤΙΚΟΣ ΠΛΑΓΙΟΣ" των εκδόσεων "ΓΑΒΡΙΗΛΙΔΗΣ"

ΦΤΩΧΟ ΤΟ ΠΟΙΗΜΑ

Τα παράθυρα κλειστά
και οι πόρτες.
Είναι και νύχτα
Μα εγώ σε βλέπω.
Με συνωμότες στίχους
εγώ σε βρίσκω.
΄Οταν το ποίημα τελειώνει,
έχω εγκιβωτίσει
τα ελάχιστα μέσα του.
Τα άλλα, τα πολλά,
τα παίρνω μαζί μου
αρχειοθήκη,
στους προκάρδιους κήπους
στο μαλακό του χώμα.


ΕΠΙΛΕΚΤΙΚΗ ΑΜΝΗΣΙΑ

Άν με ρωτήσετε
τι είναι Βασιλική,
όνομα, εκκλησία
ή εύοσμο φυτό,
δεν ξέρω να σας πώ.
Πάσχω απο αμνησία.
Θυμάμαι όμως
το στίχο του Κάλβου
"στα πλούσια
περιβόλια σας
βασιλικός και κρίνα
ματαίως ανθίζουν".


ΔΥΣΚΟΛΙΕΣ ΜΕ ΤΙΣ ΛΕΞΕΙΣ

Λίγες μόνο φορές
δυσκολεύομαι να γράψω.
Ιδιαίτερα όταν θέλω
να σε περιγράψω.
Δεν  βρίσκω την αρχή.
Δεν μου κάθονται οι λέξεις
αυτές που θέλω
'Αν παραλείψω μία
θα σε αδικήσω.
΄Αν βάλω μία παραπάνω
χαλάει η αρμονία.
Πουλιά οι λέξεις
και με ραμφίζουν.
Κορίτσια
και με απορρίπτουν.
Πάσχω
και μένω με τις σκέψεις.



ΣΕ ΗΧΟ  ΕΡΩΤΙΚΟ  ΠΛΑΓΙΟ

Ο πέμπτος ροδώνας
ο επίλεκτος του ποιητή
ψάλλει το αλληλούιαα
σε ήχο ερωτικό πλάγιο.
Με ημίφως συνοδεύεται
η έναρξη των Χαιρετισμών
και υπερυψούται επιτάφια.
Ο έρωτας ζει στα κρυφά,
ζει και στα καρφιά,
ψηλαφεί βάθος υποσχέσεων.
Τρία σιωπητήρια κατέλαβε
Τρείς ενιαυτούς εκέκραξέ τον.



ΤΑ ΛΑΘΗ ΤΩΝ ΕΡΩΤΩΝ ΤΟΥ

Αγγίζει απαλά
 τα σκαλιστά έπιπλα,
τα παλαιά βιβλία,
με το βλέμμα χαϊδεύει
τις μινιατούρες
τ΄ασημικά,
τα κορεσμένα μ΄αιωνιότητα
αντικείμενα
και δέχεται μετάγγιση ηρεμίας.
Τον απασχολεί όμως
η ώρα της αναχώρησης
τότε που τα υλικά
δεν σ΄ακολουθούν
κι η ηρεμία του μετατρέπεται
σ΄ένα χάρτινο καταφύγιο
και σκέπτεται μελαγχολικά
τα λάθη των ερώτων του
τη μειοδοσία στην αγάπη.


ΠΛΑΝΗΣ,  ΙΚΑΡΟΣ ΚΑΙ  ΟΔΥΣΣΕΑΣ

Παραβιάζοντας προγνωστικά,
αντιρρήσεις του καθρέπτη
και άλλα ανασταλτικά,
ο έρωτας ήλθε διακριτικά.
Εν τω μέσω της ημέρας μπήκε,
αξίωσε αναβαθμιση αισθήσεων.
Με αρχαία ονόματα σύστήθηκε,
Πλάνης , 'Ικαρος και Οδυσσέας.


ΜΕΤΑ ΤΑ ΟΝΕΙΡΑ Η ΝΥΧΤΑ

"Όρθια η σιγή.
Μα δεν αποκλείεται
μία πλάγια κλίσις"
Α.Εμπειρίκος

Τελευταία οι νύχτες σου
έρχονται με τα όνειρα,
όταν έχεις πιά ξυπνήσει,
όταν πια μένεις μόνος,
με συντροφιά τα Marlboro
να ιππεύεις το αύριο
μ΄αδύνατα φωνήεντα
κι όλα τα σύμφωνα υγρά
να δίνουν νέα διάσταση.
Να γυρεύεις αντίδοτα
για την πικρή σιωπή.
Όμως συχνά συμβαίνει
και η μικρή σιωή
να σώζει την παράσταση.
Και ξέρεις από θέατρο...


ΑΝΘΙΣΜΕΝΑ ΧΕΡΙΑ

Τα χέρια της
ανθίζουν ξαφνικά,
ευκίνητα, θρεμμένα
με χυμούς
νυχτερινών πρελουντίων,
μαντεύουν
τις φλέβες των ερώτων.
Ανθίζουν, γεμίζουν,
στάση προσευχής
δεν παίρνουν,
δεν δένονται σε σχήμα
απόγνωσης,
αλλά κυματισμού
ορχήστρας χαδιών
άμωμων και τρυφερών
που υμνούν
το πύρ το εσώτερο.


ΠΡΟΣ  Ο.
(κύκλωσέ με...)

Να διαβάζω,
να μάθω τις λέξεις
που αρθρώνουν
τα χέρια σου.
Χωρίς κόμματα
και τελείες,
δεμένες σφικτά
οι συλλαβές,
να κάνουν κύκλο
για να μην περιμένω
άλλες αφίξεις.
και στα μαλλιά,
ελεύθεροι άνεμοι
αστροφεγγιές Μαϊων
να με κυκλώνουν
σαν καπνοί θυσιών
να φράζουν το δρόμο
της παλιννόστησης.
Μέσα στα χέρια σου
έλξεις, λέξεις
λιμάνι και άγκυρα.


ΕΠΙΤΥΧΗΣ ΠΟΛΙΟΡΚΙΑ

Σε πολιορκώ
με των χεριών
το ιππικό,
μύστης της αφής,
ελεγειακός σου φίλος,
εκ βαθέων επιθετικός,
και παραδίνομαι
στη θέλησή σου,
με μεταλαμβάνεις ,
με βαπτίζεις
Επικό,
Λογχέυοντα
Επελαύνοντα,
και με εξαερώνεις
αναστάσιμο μετά.


Η ΜΙΚΡΗ ΜΟΥ ΠΟΙΗΣΗ

Η μικρή μου ποίηση
διολισθαίνει
μέσα από τη μνήμη μου
τη μεροληπτική,
από της ημέρας
τον κάματο
των ονείρων
την καταφυγή
του έρωτα
τα τελευταία σκιρτήματα
των πληγών μου
τα μόνιμα ανοίγματα.
Σαν το μικρό χορτάρι
μέσα απ΄τις πλάκες
των πεζοδρομίων,
σαν "δώρημα τέλειον"
σαν "δόσις αγαθή"
πτερόεσσα στιγμή,
έσωθεν αναβαίνουσα.
Η λίγη μου ποίηση
ωχρά και ασθμαίνουσα.


ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΞΕΧΝΑΜΕ

Όταν η ζωή μας
διπλώνεται στα τέσσερα,
απ΄το φόβο του απρόοοπτου
του ενδεχόμενου κινδύνου,
ανθούν μέσα μας τα ρίγη
και η φρυκτωρία της ψυχής
απλώνει γέφυρες φωτός
να περάσει η ελπίδα
από τις "Σκυρωνίδες Πέτρες"
Πολλές φορές χιονίζει
για να μην ξεχνάμε το λευκό.


Μ΄ ΕΝΑ ΣΤΙΧΟ ΣΤΗ ΣΚΑΝΔΑΛΗ

΄Όλη η ζωή
διαψεύσεις
συναγερμοί
που καλούν σε ετοιμότητα
για χαμένες υποθέσεις.
Όλη η ζωή
αιχμηρές απολήξεις ,
πληγές
που παρ΄ότι έγιναν ουλές,
πάντα πονάνε.
Και σύ να ψάχνεις
των εμφυλίων τις αιτίες,
να επιστρατεύεις τους ψιθύρους,
να εκβράζεις
με βότσαλα λέξεις
στο δέλτα του πόνου
με θλίψη μεγάλη.
Και συ να ζείς
μ΄ενα στίχο
στη σκανδάλη.


ΑΠΡΟΘΥΜΙΑ ΙΑΣΗΣ

"Πάσχω από καλοήθη
μετατόπιση καρδιάς
σε όλο μου το σώμα"
(Μαγιακόφσκι)


Φυλάει φωτογραφίες
και δύο εισιτήρια
θεάτρου της Πράγας.
Του Μαύρου Θεάτρου.
Ο νους του γεμάτος
γάζες κι εκδορές
απ΄την οξύτητα της μνήμης.
Περιφέρεται με μελανιές
σε όλο του το σώμα.
Απ΄τα χτυπήματα
απεγνωσμένου έρωτα.
Από την απροθυμία του
να γιατρευτεί.


ΜΙΑ ΠΡΟΣΕΥΧΗ

Λύτρωσέ με από έλξη
γκρεμισμένου ειδώλου,
προφύλαξέ με
από φτερούγισμα
υπερηφάνειας.
Βοήθησε να γιατρεύονται
πάλι και πάλι
της καρδιάς τα ραγίσματα
Έλα συχνά όταν ξυπνώ
και δώσε μου ποίησης δύναμη
να περπατώ ορθός
Μη μου δίνεις φτερά
μόνο στα όνειρα.


ΜΗ ΡΩΤΑΣ ΠΙΑ

Έτσι ψηλά π΄ανέβασες
την αθώα σου ψυχή
χωρίς αλεξίπτωτο
έπρεπε να το περιμένεις
πως θά έπεφτες στο κενό.
Τώρα πιά μη ρωτάς
πως , πότε και γιατί
η Δαναϊδα αποχώρησε
αφήνοντας το χρόνο να τρέχει
απ΄τα τρύπια πιθάρια.
Μη ρωτάς ,
Δεν έχει νόημα,
κράτησε μόνο την ανάμνηση.


ΜΙΑ ΠΑΡΗΓΟΡΙΑ

Παρηγοριέμαι.
Ούτε τα φυτά
είναι ανέμελα.
Πασχίζουν
στο χώμα
να στεριώσουν
σπιτικό.
Παραμονεύουν
ακτίνες
να ζεστάνουν
μοναξιά.
Απόκληρα
φύλλα τους
φθινοπωρινά,
αλητεύουν
στα πεζοδρόμια.
Μαραίνονται
από έξαψη
μπουμπούκια τους
τις άνυδρες νύχτες.
Γυμνοί οι μίσχοι
αναρωτιούνται γιατί.
Παρηγοριέμαι.


ΤΟΝΩΤΙΚΗ ΑΦΕΛΕΙΑ

Πήρε ζωή το κενό.
Άρχισε να σαλεύει
το Τίποτα.
Η καρδιά ξεκίνησε
να δίνει στίγμα.
Πηγαίνει στο παράθυρο-
όχι για να το κλείσει.
Κοιτάζει έξω.
Αναζητά τον ερχόμενο.
Αντλεί δυνάμεις
από την επιθυμία
και υφαίνει
ανεπιγνώτως το μέλλον.
Με την ίδια πάντα
αφέλεια...


ΒΛΑΒΕΣ ΛΟΓΩ ΠΟΙΗΣΗΣ

Όταν γράφω στίχους
η μυωπία μηδενίζεται.
Δεν φοράω γυαλιά
γιατί τα μάτια μου
αποδημούν στην καρδιά.
Καταλαβαίνετε όμως΄
ότι αυτό το γεγονός
μου στοιχίζει ελευθερία,
πτώσεις και κατάγματα.
Θεραπεύοντας την ποίηση,
χρειάζομαι θεραπεία μετά.


ΕΠΙΘΥΜΙΕΣ ΚΑΙ ΦΟΒΟΙ

Στην Κολχίδα
που λαχταρούσες
δεν υπάρχει
κανένα χρυσόμαλλο δέρας
μόνο ένα σκέτο τομάρι.
Άδικα τόσα χρόνια
την Αργώ αρμάτωνες
στο ναυπηγείο.
Έτσι την έδεσες στο λιμάνι
από το φόβο των αέρηδων.
Τώρα κλεισμένος στο σπίτι
σε κυνηγούν τ΄αερικά.

ΕΥΧΗ

Και να είναι χάραμα
στο Σκοπευτήριο.
Να είναι κλειστό
το "ΧΑΡΑΜΑ"
να ησυχάζουν οι ψυχές.
Να ξυπνούν οι φωλιές
στα νοτισμένα πεύκα.
Της ευωδίας τα λάβαρα
να κερδίζουν
στα πεδία των διαχωρισμών.
Όλα της γής τα όνειρα
να γεννηθούν
στα πρωινά μάτια
Να κελαηδάει η χλόη
Να ορθώνεται το κορμί,
νικητήρια να περπατάει.
Η Καισαριανή να ξυπνάει,
καθαρή σαν δάκρυα,
κι η Παναγία η κοντινή
να μας συγχωρεί.

" Ανάμεσα στο γέλιο και στο δάκρυ " - ΒΑΣΙΛΗΣ ΣΚΟΥΛΑΣ

" Το ακορντεόν " - Μάνος Λοϊζος

" Ο μικρός ήρωας " - Λουκιανός Κηλαηδόνης

ΜΑΝΟΣ ΧΑΤΖΗΔΑΚΗΣ - " Η εποχή της αγάπης" με τη Δήμητρα Γαλάνη, στίχοι Λίνας Νικολακοπούλου

" Συνταγές μαγειρικής " - Χαίνηδες

" Στις χαραυγές ξεχνιέμαι " - Γιαννης Χαρούλης

" Χειμωνανθος " - Γιάννης Χαρούλης

" Εκατοφυλλα " - Γιάννης Χαρούλης

ΖΩΔΙΑΚΕΣ ΠΡΟΒΛΕΨΕΙΣ ΓΙΑ ΤΟ 2010 - Για γελια και για κλαμματα, γιατι το γελιο πανω απ΄ολα το εχουμε αναγκη ολοι μας.

ΚΡΙΟΣ

Το 2010 είναι η χρονιά σου. Βέβαια, εκατομμύρια Κριοί θα τα τινάξουν μέσα στο 2010, αλλά, ακόμα κι αν είσαι ένας απ' αυτούς, δεν πειράζει· θα βρεις επιτέλους την ησυχία σου και θα πάψεις να ανησυχείς για το νοίκι και για το πότε θα έρθει ο Δίας στο ζώδιό σου. Φέτος θα αισθανθείς πολύ δυνατός και σίγουρος για τον εαυτό σου. Να θυμάσαι πως τις μεγαλύτερες κατραπακιές τις τρώμε όταν νιώθουμε σιγουριά. Δεν στουκάρουν με το αεροπλάνο στο βουνό οι νέοι πιλότοι· στουκάρουν αυτοί που έχουν χιλιάδες ώρες πτήσης και κωλοβαράνε μέσα στο κόκπιτ. Επίσης, θα νιώσεις έντονα τη διάθεση να προσφέρεις στο κοινωνικό σύνολο και να βοηθήσεις τους συνανθρώπους σου.. Άσε τις μαλακίες και κοίτα να διορθώσεις τα δικά σου τα χάλια. Αρκετά προβλήματα έχεις, μην αρχίσεις να το παίζεις Μητέρα Τερέζα. Οι δουλειές σου θα πάνε πολύ καλά και θα βγάλεις λεφτά με τη σέσουλα. Αυτό θα τραβήξει πάνω σου την προσοχή ληστών και απαγωγέων και σε βλέπω μέσα σε κανένα χαντάκι, αν και δεν αποκλείεται οι απαγωγείς να σε κάψουν για να εξαφανίσουν τα ίχνη τους. Θα ζήσεις μεγάλες ερωτικές στιγμές -πριν σε κάψουν- αλλά μην ενθουσιάζεσαι· είσαι Κριός και η μοίρα σου είναι να τρως κέρατο. Άλλωστε, το τραβάει ο οργανισμός σου.

ΤΑΥΡΟΣ

Νομίζεις πως η προηγούμενη χρονιά ήταν άσχημη για σένα, αλλά το 2010 θα σε κάνει να τη νοσταλγήσεις. Δεν θα ξέρεις από πού θα σου 'ρθει. Τοίχο-τοίχο θα πηγαίνεις. Πριν καταλάβεις τι σε περιμένει, θα έχεις την εντύπωση πως είσαι στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος και πως όλοι είναι φίλοι σου. Ανέκαθεν ήσουν ευκολόπιστος και χαζοβιόλης. Θα προσπαθήσεις να χρησιμοποιήσεις τις γνωριμίες σου για να ανεβείς επαγγελματικά, αλλά, βρε ζώον, δεν βλέπεις τι γίνεται γύρω σου; Περιουσίες χάνονται, τα λουκέτα πέφτουν βροχή, μεγάλες επιχειρήσεις βαράνε κανόνι, με εσένα θα ασχολούνται οι άλλοι; Εδώ γίνεται το «ο σώζων εαυτόν σωθήτω», οπότε κοίταξε να σώσεις τον κώλο σου. Πάτα επί πτωμάτων και άρχισε να δολοφονείς τους ανταγωνιστές σου στη δουλειά. Αν σε συλλάβουν, σου έφεξε, γιατί τουλάχιστον στη φυλακή θα έχεις κι ένα πιάτο φαΐ. Μετά απ' όλα αυτά, θέλεις να μάθεις και τι θα γίνει στα ερωτικά σου; Καλά, η αναισθησία σου δεν περιγράφεται. Λοιπόν, ο έρωτας σού χτυπάει την πόρτα γιατί είναι γκαβός και δεν βλέπει το κουδούνι. Θυμάσαι τη φυλακή που σου έλεγα παραπάνω; Θα έχεις τη χαρά να εξερευνήσεις όλες τις πτυχές του σεξ με άτομα του ιδίου φύλου. Ακόμα κι αν δεν σου αρέσει, φρόντισε να προσποιείσαι πως το απολαμβάνεις. Αλλιώς, θα φας και πολύ ξύλο φέτος.

ΔΙΔΥΜΟΙ

Κανονικά, το 2010 θα πρέπει να μεγαλουργήσεις. Έρωτας, επιτυχία, χρήμα, όλα δικά σου. Η ατυχία σου είναι πως ζεις στην Ελλάδα -που πάει για φαλιμέντο- και τίποτα απ' όλα αυτά δεν πρόκειται να συμβεί. Πολλά άτομα θα σε πλησιάσουν ερωτικά, αλλά το πιθανότερο είναι πως ο μοναδικός τους σκοπός θα είναι να σου αρπάξουν το πορτοφόλι. Κρύβε τα λεφτά στο στρώμα και φρόντιζε ο ερωτικός σου παρτενέρ να σου αδειάζει τη γωνιά αμέσως μετά την ολοκλήρωση της ερωτικής πράξης. Άντε, μετά το τσιγάρο· πρόσεξε μόνο μην κάψεις το στρώμα. Όλοι πιστεύουν σε σένα και περιμένουν με αγωνία να δουν τι θα καταφέρεις μέσα στο 2010. Έχουν αφήσει τις δουλειές τους, έχουν πιάσει μια καρέκλα και σε περιεργάζονται. Ε, όταν όλα τα βλέμματα είναι στραμμένα πάνω σου, είναι ζήτημα χρόνου το πότε θα την κάνεις τη μαλακία. Το πιο θετικό για σένα μέσα στο 2010 είναι ότι θα σκάσεις από υγεία. Γύρω σου θα πέφτουν κορμιά και τα δικά σου μάγουλα θα είναι ροδοκόκκινα. Εντάξει, αν είσαι 95 χρόνων και έχεις κάνει τρία μπαϊπάς, υπάρχει η πιθανότητα να τα κακαρώσεις.
Προβλέψεις για ζώδια κάνω, δεν είμαι και ο Μαγκντί Γιακούμπ. Εσύ, καλού-κακού, κάνε μια διαθήκη να βρίσκεται.

ΚΑΡΚΙΝΟΣ

Ο Δίας βρίσκεται στον 9ο οίκο σου· είχες ξεχάσει ανοιχτό το παράθυρο και μπούκαρε. Τους άλλους οκτώ οίκους σου θα τους πουλήσεις για να πληρώσεις τα χρέη, οπότε σε βλέπω να κοιμάσαι στον δρόμο. Πάντως, ποτέ δεν κατάλαβα γιατί ο Δίας πάει από οίκο σε οίκο και δεν παλουκώνεται σε μια μεριά. Τέλος πάντων, φέτος σου δίνεται μια χρυσή ευκαιρία να κάνεις ένα ταξίδι στο εξωτερικό. Κοίτα να μείνεις εκεί, μέχρι να περάσει η κρίση. Κι επειδή η κρίση θα διαρκέσει 30 χρόνια, ξέχνα για πάντα την Ελλάδα. Αν όλοι οι Καρκίνοι εγκαταλείψετε τη χώρα, αφενός θα αραιώσουμε λίγο και αφετέρου εμείς οι αστρολόγοι θα πάρουμε μια ανάσα, αφού θα έχουμε να γράφουμε ένα ζώδιο λιγότερο. Αν δεν φύγεις, θα το πληρώσεις πολύ ακριβά. Τη δουλειά σου πρέπει να την ξεχάσεις. Παραιτήσου καλύτερα, πριν σε διώξουν, για να μη χαλάσεις το βιογραφικό σου. Έχεις τη συνήθεια να συναναστρέφεσαι συνέχεια τα ίδια άτομα και να μην κάνεις νέες γνωριμίες. Πρέπει επιτέλους να καταλάβεις πως είναι γελοίο να βλέπεις καθημερινά μόνο τους συμμαθητές που είχες στην πρώτη δημοτικού. Εκτός, βέβαια, αν πηγαίνεις στην πρώτη δημοτικού, οπότε αυτό είναι απόλυτα λογικό. Στα ερωτικά σου έφτασε η στιγμή να πουλήσεις το κορμί σου. Μη σε παίρνει από κάτω, τόσοι και τόσες το κάνουν. Πρόσεχε μόνο, γιατί σέρνονται κι αρρώστιες. Καλύτερα, σε αυτόν τον τομέα, περιορίσου στους συμμαθητές σου.

ΛΕΩΝ

Το 2010 θα σου φέρει πάρα πολλά χρήματα. Με δεδομένη την άσχημη οικονομική κατάσταση, ή τοκογλύφος θα γίνεις ή έμπορος ναρκωτικών. Κάνε και τα δυο, για να έχεις και μια εναλλακτική λύση, σε περίπτωση που κάτι πάει στραβά.
Γενικά, το χρήμα θα σε απασχολήσει πολύ φέτος. Όλα τα υπόλοιπα ζώδια θα ασχολούνται όλη μέρα με το πνεύμα τους και το σώμα τους, θα διαβάζουν, θα κάνουν φιλοσοφικές συζητήσεις -ή γιόγκα και πιλάτες-, αλλά ο Λέων θα κοιμάται και θα ξυπνάει με μόνη έγνοια το πώς θα τα κονομήσει. Αυτό συμβαίνει επειδή ο Δίας είναι στον όγδοο οίκο σου και σε κάνει εργασιομανή.
Αν ο Δίας ήταν στον έβδομο οίκο σου, θα καθόσουν όλη μέρα και θα τα 'ξυνες.
Βλέπεις τι διαφορά μπορεί να κάνει ένας οίκος; Έτσι βγήκε η φράση «γαμώ τον οίκο σου». Από τη στιγμή που έχεις το χρήμα, έχεις και το σεξ. Μπορείς να αγοράσεις τους πάντες και να τους μετατρέψεις σε σκεύη ηδονής. Εντάξει, μην κάνεις ερωτική πρόταση επ' αμοιβή σε κάποιο μέλος της οικογένειας Βαρδινογιάννη, γιατί υπάρχει το ενδεχόμενο η πρότασή σου να παρεξηγηθεί. Αν εκτός από σεξ θέλεις και αληθινή αγάπη, κρύψε τα πλούτη σου και να κυκλοφορείς με σκισμένα ρούχα· γρήγορα θα ανακαλύψεις πως μόνο εσύ σε αγαπάς. Τον Ιούλιο ο Δίας φεύγει από τον όγδοο οίκο σου και πάει στον ένατο.
Μην ανησυχείς, θα επιστρέψει. Πήγε στον ένατο οίκο, επειδή εκεί υπάρχει πισίνα και ήθελε να ρίξει μερικές βουτιές για να δροσιστεί.

ΠΑΡΘΕΝΟΣ

Τα άστρα είναι εξαιρετικά ευνοϊκά για σένα το 2010. Κρίμα που όλοι οι Παρθένοι είστε υποχόνδριοι και παρτάκηδες και δεν θα πάρετε χαμπάρι Χριστό.
Εσύ που έχεις γεννηθεί στο πρώτο δεκαήμερο έχεις τον Δία στον πέμπτο οίκο, στον οίκο νυφικών. Ετοιμάσου λοιπόν σιγά-σιγά να φορέσεις την κουλούρα -τώρα που στραβώθηκε κάποιος κι έπεσε στον έρωτά σου-, γιατί δεν πρόκειται να σου δοθεί ξανά τέτοια ευκαιρία στο μέλλον. Το ιδανικό θα ήταν να παντρευτείς κανένα Παρθένο, ώστε να φαγωθείτε μεταξύ σας· κρίμα είναι να δυστυχήσει μαζί σου κάποιος άτυχος από άλλο ζώδιο. Εσύ που έχεις γεννηθεί στο δεύτερο δεκαήμερο, μην το παίρνεις πάνω σου και νομίζεις πως απευθύνομαι σε εσένα προσωπικά· εκατοντάδες χιλιάδες Παρθένοι έχουν γεννηθεί στο ίδιο διάστημα.
Απλώς γράφω «εσύ», γιατί έχω παρατηρήσει πως έτσι κάνουν όλοι οι έγκριτοι αστρολόγοι. Εσύ που γεννήθηκες στο τρίτο δεκαήμερο -και ειδικά τις τελευταίες ημέρες- είσαι πολύ άτυχος, ρε παιδί μου· αν είχε κρατηθεί λίγο η μάνα σου, θα ήσουν Ζυγός και θα είχες γλιτώσει την κατάρα και τον ανθρωποδιώκτη που έχει πάνω του ο Παρθένος. Εσύ που γεννήθηκες στο τέταρτο δεκαήμερο είσαι για τα μπάζα. Δεν υπάρχει τέταρτο δεκαήμερο ηλίθιε! Παρθένε μου, το 2010 να προσέξεις πολύ, για να μην έχεις καμιά ανεπιθύμητη εγκυμοσύνη· δηλαδή, αν είσαι γυναίκα, πρόσεξε να μη σε γκαστρώσει κάνας πεινάλας και αν είσαι άντρας, έχε το νου σου να γκαστρώνεις μόνο πλουσιοκόριτσα. Τα επαγγελματικά σου σταθερά· θα συνεχίσεις να είσαι άνεργος και να ζεις με τα λεφτά των άλλων.

ΖΥΓΟΣ

Ζυγέ μου, το 2010 ετοιμάσου να γυρίσεις όλα τα νοσοκομεία της χώρας· αν το φυσάς το παραδάκι, σε βλέπω να φτάνεις μέχρι και τη Νέα Υόρκη. Από τη θέση του Δία εξαρτάται αν θα τη βγάλεις με ένα απλό συνάχι ή αν θα πάθεις καμιά ψυχική διαταραχή και θα καταλήξεις στο Δαφνί. Είσαι άτυχος και αυτό μάλλον συμβαίνει επειδή εσείς οι Ζυγοί είστε καλοί άνθρωποι. Δεν έχεις ακούσει που λένε «οι καλοί πεθαίνουν νέοι;». Προσπάθησε να γίνεις λίγο κακός, μπας και κερδίσεις μερικούς μήνες ζωής ακόμα. Αν δεν σε πρόλαβα -επειδή έφυγες τις πρώτες μέρες του Ιανουαρίου-, ο Θεός να αναπαύσει την ψυχή σου κι ας είναι ελαφρύ το χώμα που σε σκεπάζει. Εγώ ήξερα τι σε περιμένει από το 2009, αλλά δεν ήθελα να στα πω, για να φας γαλοπούλα, πουτίγκα και μελομακάρονα και να πας χορτάτος. Εσύ που ζεις ακόμα θα σκίσεις στα επαγγελματικά τη νέα χρονιά.
Είδες πώς τα φέρνει η πουτάνα η ζωή; Μπορεί μέσα σου οι αρρώστιες να κάνουνε πάρτι, αλλά θα πάρεις προαγωγή, ο μισθός σου θα τριπλασιαστεί και οι συνάδελφοί σου θα σε λατρεύουν. Μάλλον κάποιος τους σφύριξε πως σύντομα θα μας αφήσεις χρόνους και κάνουν όλοι τους καλούς. Στα ερωτικά σου, ρίξ' το στα one night stand και δεν υπάρχει λόγος να χρησιμοποιείς προφυλακτικό· τι πειράζει μια αρρώστια ακόμα; Μόνο πρόσεξε μην υπάρξει καμιά εγκυμοσύνη γιατί δεν λέει να είσαι του θανατά και να έχεις ένα μπάσταρδο στην κοιλιά σου, ούτε το παιδί να μη γνωρίσει ποτέ τον Ζυγό πατέρα του. Επίσης, πρόσεξε μην κάνεις έρωτα με Ζυγό, γιατί μπορεί να σου μείνει στα χέρια την ώρα της ερωτικής κορύφωσης. Αν του μείνεις εσύ, δεν πειράζει.

ΣΚΟΡΠΙΟΣ

Νιώθεις πως φέτος είναι η χρονιά σου. Δεν είναι. Έτσι νόμιζες και πέρσι και έφαγες τα μούτρα σου. Θα αισθανθείς την ανάγκη να βγαίνεις έξω συνέχεια
Βέβαια, τα πράγματα έχουν αλλάξει λίγο από τότε που ήσουν party animal. Δεν υπάρχουν πια ντίσκο και οι φίλοι σου δεν ξεκουνάνε με τίποτα την κωλάρα τους από τον καναπέ. Αν σου αρέσουν τα μπουζούκια, πρέπει να ξέρεις πως δεν πια είναι ανοιχτά όλες τις ημέρες της εβδομάδας. Στο λέω, γιατί υπάρχει ο κίνδυνος να βρεθείς Τρίτη βράδυ μόνος σου στην Ιερά Οδό, περικυκλωμένος από κακοποιούς, προαγωγούς και εμπόρους ναρκωτικών. Καλά, βρε πουλάκι μου, τώρα σου ήρθε να το ρίξεις στην ψυχαγωγία και τη διασκέδαση; Αν έβγαινες τόσα χρόνια, δεν θα είχαν κλείσει τα μισά θέατρα και εκατοντάδες κινηματογράφοι σε όλη την Αθήνα. Εσύ φταις που γέμισε ο τόπος απρόσωπα multiplex. Στα επαγγελματικά σου έχεις μεγάλες ευκαιρίες. Αν μάλιστα είσαι καστανάς, κουλουρτζής ή πόρνη, θα είσαι συνέχεια στον δρόμο και θα παντρέψεις ιδανικά τη δουλειά με τη διασκέδαση. Μέχρι τον Σεπτέμβριο τα οικονομικά σου πετάνε, αλλά μετά έρχονται στο ζώδιό σου ο Άρης και η Αφροδίτη, ο Δίας ζηλεύει επειδή είναι συνέχεια μόνος του και έχει λαλήσει από την αγαμία, οπότε σε βλέπω λαθρομετανάστη στο Κονγκό. Είναι αυτό που λέμε «γαμήθηκε ο Δίας». Στα ερωτικά, σε πιάνει μια τρελή επιθυμία για σταθερή σχέση ή ακόμα και για γάμο. Σκορπιέ μου, αφού είσαι ζηλιάρης και κτητικός, τι τις θέλεις τις σχέσεις; Υποφέρεις κι εσύ, υποφέρει κι ο άλλος. Αρκέσου στο πληρωμένο σεξ ή, ακόμα καλύτερα, στην αυτοϊκανοποίηση. Άλλωστε, μόνο εσύ μπορείς να σε οδηγήσεις στην απόλυτη ηδονή.

ΤΟΞΟΤΗΣ

Βρε τα Τοξοτάκια! Δεν είναι εντελώς σιχαμεροί όλοι αυτοί που χρησιμοποιούν αυτά τα υποκοριστικά; Το 2010 θα κάνεις οικογένεια. Τι; Έχεις οικογένεια; Δεν πειράζει, θα κάνεις και δεύτερη. Αν χάσεις τη μια σε αυτοκινητιστικό δυστύχημα, να έχεις καβάτζα την άλλη.. Ξέρεις πόσοι άνθρωποι με παράλληλη οικογένεια ζουν ανάμεσά μας; Βέβαια, η Ελλάδα δεν είναι Γαλλία και εσύ δεν είσαι ο Φρανσουά Μιτεράν, οπότε πρόσεξε, κακομοίρη μου, να μη μάθει η μια οικογένεια την ύπαρξη της άλλης, γιατί θα σε κοπανάνε δυο γυναίκες, δυο πεθεροί, δυο πεθερές και οκτώ παιδιά. Εσύ, γυναίκα Τοξότη, μην κάνεις δεύτερη οικογένεια, γιατί θα σε φάει η λάτρα, ενώ συνέχεια θα σε κυνηγάει ένα παιδί για να το θηλάσεις ή ένας άντρας για να σε πηδήξει. Φέτος νιώθεις ανασφαλής. Μην το παίρνεις προσωπικά, γιατί αυτό δεν έχει να κάνει με το ότι είσαι Τοξότης, αλλά με το ότι ζεις στην Ελλάδα του 2010 που δεν ξέρεις τι θα σου ξημερώσει. Μπορεί οι βόλτες του Δία από τον ένα οίκο στον άλλο να επηρεάζουν τη ζωή σου, αλλά, αν μπουκάρουν στο σπίτι σου πέντε κακοποιοί και σε ξεκοιλιάσουν, μην το χρεώσεις κι αυτό στον κακομοίρη τον Δία. Στα οικονομικά θα σε βοηθήσει πολύ η οικογένεια· θα πουλήσεις ένα από τα παιδιά σου και οι υπόλοιποι θα την περάσετε ζωή και κότα. Στα ερωτικά θα σε καλύψει το στεφάνι σου. Τα ξενοπηδήματα από του χρόνου.

ΑΙΓΟΚΕΡΩΣ

Είσαι από τους ευνοημένους του ζωδιακού κύκλου. Από κει που ήσουν άφραγκος, άνεργος, άσχημος και έτοιμος να αυτοκτονήσεις, ξαφνικά γίνεσαι πλούσιος, περιζήτητος και καλλονός. Όχι, δεν κάνεις λάθος, τον Αιγόκερω διαβάζεις.
Απλώς, ξέρω τι έχεις περάσει τον προηγούμενο χρόνο και λέω μερικά ψέματα για να σου ανεβάσω λίγο το ηθικό. Μπορεί να είμαι επιστήμων, αλλά δεν χάνω την ανθρωπιά μου. Τώρα, η αλήθεια είναι πως τους πρώτους έξι μήνες θα υποφέρεις πάρα πολύ, αλλά από τον Ιούλιο και μετά η ζωή σου θα γίνει κόλαση. Εσύ του πρώτου δεκαημέρου θα έχεις χρήματα μόνο για τις πρώτες δέκα μέρες του μήνα, εσύ του δεύτερου θα είσαι πανί με πανί μετά τις 20 και εσύ του τρίτου θα βγάζεις κουτσά στραβά το μήνα, τουλάχιστον μέχρι την ημέρα που η κυβέρνηση θα αποφασίσει να κάνει στάση πληρωμών στους Αιγόκερους, όπως προβλέπει το σχέδιο της Κομισιόν για τη σωτηρία της ελληνικής οικονομίας. Αν υπήρχε η δυνατότητα να αλλάξεις ζώδιο, εγώ πρώτος θα σε παρότρυνα να το κάνεις. Μιας και αυτό δεν γίνεται, βγάλε μια πλαστή ταυτότητα με διαφορετική ημερομηνία γέννησης, για να παίρνεις τουλάχιστον τους μισθούς σου.. Ο έρωτας θα σε συναντήσει το καλοκαίρι στην ουρά του ταμείου ανεργίας ή στο συσσίτιο της Εκκλησίας. Σε ενημερώνω πως δεν θα μιλάει την ίδια γλώσσα με εσένα και ίσως να έχει διαφορετικό χρώμα δέρματος. Επίσης, μπορεί να είναι και άπλυτος. Στα χάλια που θα είσαι δεν σε παίρνει να αρχίσεις τους ρατσισμούς και τους εθνικισμούς. Καλωσόρισες στον διεθνισμό!

ΥΔΡΟΧΟΟΣ

Το 2010 είναι μόνο για σένα! Είναι η χρονιά που θα λάμψεις, θα γοητεύσεις και θα γνωρίσεις την αποθέωση! Θα περπατάς στον δρόμο και τα πουλιά θα τραγουδούν μόνο για πάρτη σου! Θα σε λατρέψουν μικροί και μεγάλοι! Άντρες, γυναίκες, γκέι, λεσβίες και ανέραστοι! Ό,τι πιάνεις θα γίνεται χρυσός και η ζωή σου θα είναι παράδεισος! Μη χαίρεσαι, μπουμπούνα, αυτά ισχύουν μόνο για εμένα, που είμαι, βέβαια, Υδροχόος, αλλά έχω τον Δία στο κεφάλι μου. Εσύ έχεις τον Δία στο δεύτερο οίκο σου και το 2010 θα σε πάει γαμιώντας.
Υδροχόε, σε ξέρω καλά. Είσαι αλτρουιστής, ελεύθερος, δημιουργικός αλλά, κυρίως, ψωνάρα του κερατά. Ο μόνος σκοπός σου είναι να εντυπωσιάσεις τους άλλους. Το 2010 θα νιώσεις ξαφνικά πως η Ελλάδα είναι πολύ μικρή για έναν τόσο σπουδαίο και μοναδικό άνθρωπο όπως εσύ. Αυτό συμβαίνει επειδή όλοι είναι απασχολημένοι με τις δουλειές τους και δεν έχουν πια χρόνο για να κάθονται να ακούνε τις μεγαλόστομες φανφάρες σου. Δεν θα φύγεις από την Ελλάδα -επειδή είσαι κότα-, αλλά θα διατυμπανίζεις δεξιά κι αριστερά πως μένεις εδώ μόνο και μόνο επειδή, σε αυτήν τη δύσκολη συγκυρία, η πατρίδα σε χρειάζεται. Επαγγελματικά δεν έχεις πρόβλημα. Ποτέ δεν είχες. Υπάρχει τέτοιο έλλειμμα ταλέντου και φαντασίας στη χώρα, που τα προσόντα ενός Υδροχόου είναι σημαντικότερα από δέκα ντοκτορά. Το σωστό σύνθημα είναι «Οι Υδροχόοι στην εξουσία»! Πρόσεξε μην ερωτευτείς· έχεις κάνει κακό σε αρκετούς ανθρώπους μέχρι σήμερα, δεν χρειάζεται να καταστρέψεις κι άλλους.

ΙΧΘΥΕΣ

Κάθε χρόνο είσαι ο πιο ευνοημένος του ζωδιακού κύκλου, γιατί είσαι τελευταίος και οι αστρολόγοι αφενός έχουν κουραστεί από όλες αυτές τις μπούρδες που έχουν γράψει για τα υπόλοιπα ζώδια και αφετέρου νιώθουν την ανάγκη να γράψουν κάτι ευχάριστο για τους Ιχθύες, ώστε να δώσουν ένα χάπι εντ. Εγώ γράφω τα ζώδια ανάποδα -ξεκινώντας από το τελευταίο-, οπότε θα σου αλλάξω τα φώτα. Το 2010 έχεις μια αισιοδοξία, άλλο πράγμα. Έχεις πλημμυρίσει από αυτοπεποίθηση και νομίζεις πως μπορείς να γυρίσεις τον κόσμο ανάποδα.
Στην πραγματικότητα είσαι σαν τον λαθρομετανάστη που διασχίζει τα σύνορα για μια καλύτερη ζωή και το πρόσωπό του λάμπει από χαρά. Βέβαια, αγνοεί πως περπατάει μέσα σε ναρκοπέδιο· λίγα δευτερόλεπτα αργότερα σκάει η νάρκη και τον μαζεύουν από τα δέντρα με τα τσιμπιδάκια. Στα επαγγελματικά θέλεις να γίνεις Βγενόπουλος -η αισιοδοξία που λέγαμε-, οπότε παραιτείσαι από τη δουλειά σου και αρχίζεις τα ανοίγματα. Γρήγορα τρως τα μούτρα σου -η νάρκη που λέγαμε- και αναγκάζεσαι να βγεις στην παρανομία. Αυτό βελτιώνει την ερωτική σου ζωή, αφού οι γυναίκες γοητεύονται από τους παρανόμους και τους εγκληματίες. Δεν είδες τον Ριζάι; Δυο παιδιά παράτησε η Σούλα για να τον ακολουθεί από βίλα σε βίλα. Βέβαια, στο τέλος καταλήγεις στη στενή. Αυτά ισχύουν για τον άντρα Ιχθύ, αφού για τις γυναίκες τα πράγματα είναι εντελώς διαφορετικά. Εσύ, γλυκιά Ψαρούκλα, θα περάσεις την καλύτερη χρονιά της ζωής σου. Έρωτας, χρήμα, βαφή μαλλιών, όλα τέλεια. Τελικά, οι άνδρες Ιχθύες έχετε μια ευκαιρία να διαπρέψετε μέσα στο
2010: κάντε εγχείρηση αλλαγής φύλου και θα την περάσετε μούρλια. Σας έχω κι ένα πολύ ευχάριστο νέο: δεν θα έχετε περίοδο.

(Και κάτι που αφορά όλους μας, ευχαριστημένους ή δυσαρεστημένους μ΄αυτά που διαβάσατε: Άντε  335 μέρες μας μείνανε για να τελειώσει και το 2010 , καλό κουράγιο  και το μόνο κέρδος απ΄όλα τα παραπάνω είναι ότι τουλάχιστον ένα χαμόγελο έστω και πικρό έσκασε στα χειλάκια όλων. Ξέρετε πόσο αυτό είναι σημαντικό για τη χρονιά που μας περιμένει...... και ίσως μας την έχει στημένη....)

Και αλλα περι ζωδιων..... - Ετσι για λιγο περισσοτερο γελιο.....

ΚΡΙΟΣ - Πέσιμο: Ένα είναι σίγουρο για τον Κριό, άντρα ή γυναίκα. Δεν πάσχει από αυτοπεποίθηση. Ένα κριάρι θα σε σταμπάρει από την αρχή, πάντα χαίρεται να διακρίνει τους θαυμαστές του. Θα σε προσεγγίσει, με κάτι σαν αυτό. "Πρόσεξα ότι εδώ και πολλή ώρα με καρφώνεις έντονα. Δεν σ αδικώ. Σήμερα είμαι ένας κούκλος."

Ατάκα χωρισμού: "Το ξέρω, θα σου είναι πολύ δύσκολο. Θα σου λείπω, θα υποφέρεις και ενδεχομένως θα πέσεις και στα ναρκωτικά. Δεν γίνεται όμως αλλιώς. Φεύγω. Τώρα μπορείς να αυτοκτονήσεις."


ΤΑΥΡΟΣ- Πέσιμο: Η ώρα θα κυλήσει αργά με έναν Ταύρο. Τις πρώτες 2 ώρες θα κοιτάζει. Μετά από κανένα 4ωρο θα κοιτάζει πιο έντονα. Πάνω στο 6ωρο θα έχει κλείσει το μαγαζί και θα έχεις πάει για ύπνο. Τελοσπάντων, όταν αποφασίσει να μιλήσει, τα λέει καλά.

Ατάκα χωρισμού: "Μήπως να το ξανακοιτούσαμε; Ίσως πρέπει να το ξανασκεφτούμε. Πάμε για κάνα καφέ να το ξανασυζητήσουμε;"


ΔΙΔΥΜΟΙ- Πέσιμο: "Το πιο επικοινωνιακό ζώδιου, όλου του ζωδιακού κύκλου. Το ότι θα έρθει να σου μιλήσει είναι σίγουρο. Απλά πριν θα κάνει μια στάση να χαιρετήσει κάτι φίλους από το στρατό, άλλη μια για μια ξαδέλφη που τυχαία συνάντησε στο δίπλα τραπέζι, άλλη μια για να πει ένα γεια στο μωρό στο bar και όταν τελικά έρθει θα πιάσει κουβέντα και με τις τρεις κολλητές σου.

Ατάκα χωρισμού: "'Έσπαγα το κεφάλι μου να θυμηθώ τι είχα ξεχάσει. Α! Ναι. Χωρίζουμε. Φεύγω, έχω προπόνηση."



ΚΑΡΚΙΝΟΣ - Πέσιμο: "Ο Καρκίνος δεν θάρθει. Τραβάει κόλλημα. Άμα θες πήγαινε εσύ."

Ατάκα χωρισμού: "Θέλω να σου πω κάτι. Το σκέφτομαι εδώ και δύο χρόνια, αλλά δεν είμαι ακόμα σίγουρος. Νομίζω ότι θέλω να χωρίσουμε. Ποια είναι η γνώμη σου;



ΛΕΩΝ- Πέσιμο: Το λιονταράκι - και δη το αρσενικό -, δεν αγχώνεται. Πιθανών, σε έχει "πάρει" ήδη. Και εσένα και τη φίλη σου.

Ατάκα χωρισμού: "Ακόμα εδώ είσαι εσύ; Δεν σε χώρισα πριν μια βδομάδα; Α! Δεν είσαι η Γωγώ; Sorry ρε συ, χωρίζουμε."


ΠΑΡΘΕΝΟΣ - Πέσιμο: Κανένας άνθρωπος που ανήκει στο ζώδιο της παρθένου, δεν θα έρθει έτσι απλά να σου μιλήσει. Κατά πάσα πιθανότητα, κάπου σε έχει ξαναδεί και από τότε μέχρι και σήμερα, οργανώνει τη στρατηγική του για να σε ρίξει.

Ατάκα χωρισμού: "Χωρίζουμε. Πλύνε τα πιάτα πριν φύγεις. Και όπως φεύγεις, πέτα και τα σκουπίδια."


ΖΥΓΟΣ - Πέσιμο: Ο Ζυγός, θα σε χαλαρώσει τόσο με την κουβέντα που στο τέλος δεν θα ξέρεις αν θες να τον πιάσεις γκόμενο ή να πας μαζί του για ψυχανάλυση.

Ατάκα χωρισμού: "Βασικά, έχω παράλληλο δεσμό εδώ και 1,5 χρόνο. Δεν θέλω όμως να σε πιέσω. Πάρε το χρόνο σου και σκέψου."


ΣΚΟΡΠΙΟΣ - Πέσιμο:Ο Σκορπιός, αν είσαι με άλλο γκόμενο, θα τον κάνει κολλητό και στη συνέχεια θα "δηλητηριάζει" τη σχέση σιγά σιγά, μέχρι να τον παρακαλάς εσύ γονατιστή να σε δεχτεί. Ο πρώην γκόμενος, αγνοείται.

Ατάκα χωρισμού: "Μπορεί να χωρίσαμε, μπορεί να πηγαίνω με άλλες, εσύ όμως δεν θα πας με κανέναν. Ποτέ."


ΤΟΞΟΤΗΣ - Πέσιμο: Ο Τοξότης θα μιλήσει. Θα μιλήσει πολύ. Θα σου τραγουδήσει, θα σε χορέψει, θα ανοίξει σαμπάνιες και κατά τις 3:00 το πρωί, θα φύγει -μόνος του-, να πάει να κοιμηθεί.

Ατάκα χωρισμού: "Έλα βρε, που να χωρίζουμε τώρα. Άστο. Αν ξαναβρεθούμε, κάποτε, το συζητάμε τότε."


ΑΙΓΟΚΕΡΩΣ - Πέσιμο: Ο χρόνος είναι χρήμα. Να τι θα μπορούσε να πει, ένας αυθεντικός αιγόκερως: "Για να μην καθυστερούμε, έχω κλείσει ένα τραπέζι σε ένα εστιατόριο να φάμε. Μετά θα πιούμε ένα ποτό, μετά άλλο ένα στο σπίτι μου και μετά μας περιμένει η μάνα μου για να σε γνωρίσει."

Ατάκα χωρισμού: "Έχω ήδη επικοινωνήσει με τον δικηγόρο μου και η αίτηση διαζυγίου είναι έτοιμη πάνω στο τραπέζι για να την υπογράψεις. Τι; Δεν είμαστε παντρεμένοι;"


ΥΔΡΟΧΟΟΣ - Πέσιμο: Να ένας γνήσιος καλλιτέχνης! Θα σου μιλήσει για μουσική, θα σου μιλήσει για τα αστέρια, για τα χρώματα του ουρανού, για τον εξπρεσιονισμό και αφού σε πρήξει για κάνα 2ωρο, θα την πέσει στη φίλη σου.

Ατάκα χωρισμού: Μήνυμα στον τηλεφωνητή: "Αγάπη μου, πάω για σαφάρι στην Αφρική. Θα γυρίσω σε κάνα 6μηνο, οπότε μάλλον χωρίζουμε."


ΙΧΘΕΙΣ - Πέσιμο: Ένας ιχθύς, δεν θα στην πέσει έτσι απλά. Πρώτα θα σου στείλει λουλούδια από το γυφτάκι, μετά θα σου αφιερώσει το τραγούδι που παίζει και αφού θα είναι έτοιμος να σου απαγγείλει το ποίημα που μόλις έγραψε, εσύ ήδη θα τρέχεις να κρυφτείς από την ντροπή σου.

Ατάκα χωρισμού: "Αντίο απόλυτη αγάπη. Αντίο μεγάλε έρωτα. Δεν έχω δάκρυα να κλάψω, δεν έχω λόγια να πω. Πάω για κάνα ποτό.

"Παιδί" Αλκίνοος Ιωαννίδης - Ζωγραφικοί πίνακες του Donald Zolan