*ΖΩΗ*

Ώρες δανεικές
από παρελθόν και μέλλον
(η) ζωή.
Παρόν μόνο η στιγμή.

Λογιστικά βιβλία τηρώ
Δεν ξέρω όμως λογαριασμό
πώς να κρατήσω,
πως τη ζωή μου σωστά να στήσω
Της χρωστάω τι;
Μου χρωστάει γιατί;
Όλο ξεχνώ, όλο σβήνω
πιστώσεις και χρέη
Προσμένω να εισπράξω
Αφήνω να πράξω,
μ΄ αδύναμος πια όντας ο λογιστής μου,
τα βιβλία κλείνω και
πάλι στο μέλλον αφήνω
τεφτέρι καινούργιο να φτιάξει
σαν τη ζωή μου αλλάξει.
Νέα σελίδα με το παρόν
με ξεχασμένο το παρελθόν,
στο μέλλον να τζογάρει.
Σαν τζογαδόρος ατυχής
έρμαιο πάθους και ηδονής
κρατώ στο χέρι ζάρι.

Ρισκάροντας το τίποτα
Μια ουτοπία, μια προσμονή,
που αλύπητα, ανελέητα,
το αύριο ίσως θα πάρει.

Ζωή Τριάδη