*ΠΑΝΣΕΛΗΝΟΣ*

Νύχτα μου φεγγαρόφωτη,
ζεστή Αυγούστου νύχτα.

Σκοτάδι μου λυπητερό
Που πάντοτε σκεπάζεις,
καημούς και πίκρες μη φανούν
και μάτια βουρκωμένα,
αγάπης αγκαλιάσματα
και χέρια σταυρωμένα
Χείλη γλυκά και τρυφερά
ενώνονται μαζί σου,
λόγων κρυφών αντίλαλος
περνάει τη σιωπή σου.

Σκοτάδι μου Αυγουστιάτικο
Μέσα στην ερημιά σου,
για συντροφιά σου έρχεται
και φέρνει φως στην σφαίρα.
Εκείνη του Υπερίωνα ,
η ουράνια θυγατέρα.

Μητέρα των δαιμονικών,
ερώτων, σμιξιμάτων
με λάμψη λούζει ασημιού
και με το φως του φεγγαριού
τα σχήματα των σωμάτων.

Είθε με σκόνη μαργαριταριών
και διαμαντιών πετράδια
νύχτες σαν την αποψινή
και άλλα κρύα βράδια,
το φως της να στολίζει,
μάτια καθάρια , φλογερά ,
που ίσως εκεί στην άκρη τους,
κρυφό ένα δάκρυ ανθίζει.

Μες΄ στης νυχτιάς τη σκοτεινιά
λάμψη να δίνει μαγική
με βοηθό τ΄αστέρια
και σαν ξημέρωμα θα΄ρθεί
όρκων κι αγάπης μήνυμα
να φέρνουν περιστέρια.

Ζωή Τριάδη